Maar voorlopig is het dus nog herfst, en een prachtige herfst dit jaar. Nadat Roger nog een hele tijd boeken had opgeborgen op de nieuwe planken (we hebben toch nog meer boeken ontdekt in een hoekje van zijn atelier: Roger had ze echt eender waar verstopt!
En van sommige van die boeken wist ik zelfs niet meer dat we ze hadden!) maakten we tijd voor een wandeling.
We reden naar Kerniel en onderweg fotografeerde Roger enkele oorlogsmonumenten (een deel van die foto’s zal gebruikt worden tijdens het evenement dat de KVLS plant volgend jaar ter herdenking van de “Grote Oorlog'”).
Broekom
Borgloon
Kerniel (foto’s Roger)
De laatste foto is gemaakt op het kerkhof van Kerniel. Van daaruit liepen we eerst naar het leegstaand boerderijtje in de “Leemzaal” (en merkten dat het nu helemaal begint te vervallen). Onderweg zagen we een eekhoorntje de weg oversteken.
Foto Roger
Daarna wandelden we naar het klooster van Colen langs de vallei (fel dalen en daarna een enorme klim!). Jammer genoeg heeft Roger daar geen foto’s van gemaakt, want dat was genieten (hoewel ook puffen): de herfst is nu op z’n mooist, en de temperatuur is heel zacht.
We liepen terug naar de kerk van Kerniel, waar onze auto stond, via de spoorwegzate. Dat werd een heel aangename wandeling: knisperende bladeren onder onze voeten, prachtige warme herfsttinten rondom ons en een ongewoon zachte temperatuur voor de tijd van het jaar.
Naarmate we het “centrum” van Kerniel naderden ving ik steeds meer een “varkensgeur” op.
Foto Roger
Ik begreep het niet goed, want naar mijn weten is er geen varkenskwekerij in de buurt! Even later zagen we van waar die geur kwam: naast een geit en enkele schapen liep er een vijftal hangbuikzwijnen in een wei rond!
Foto Roger
We reden terug naar Borgloon waar we mosselen kochten (en vermits het hier de regel is dat Roger die klaarmaakt, kreeg ik een vrije avond cadeau! En ze waren ongelooflijk lekker!) en waar we Rogers nicht Marie-Jeanne ontmoetten. We hadden het nog over haar man Camille die in september is overleden, en over haar eenzaamheid.
En thuis kregen we een telefoontje van Rogers broer: weer is een van hun nichten overleden (73 jaar)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten