donderdag 31 oktober 2013

Voorbereidingen

Mijn niezen, hoesten en proesten zijn toch overgegaan. Af en toe kwam het vandaag allemaal terug, maar nu lijkt het helemaal over. Eerst dacht ik dat die hoest- en niesbuien lagen aan het stof afkomstig van onze boeken, maar dat zal het wel niet geweest zijn, want ik kreeg ze ook even tijdens onze boodschappen.

We gingen vandaag inderdaad enkele zaken kopen voor het weekend. Vermits ik tijdens onze vorige boodschappen nog niets wist van het bezoek van de “kindjes”, kon ik daar toen immers geen rekening mee houden. 

Bepaalde winkels boden al Sinterklaascadeaus aan en ik heb niet kunnen weerstaan aan een (goedkope) pop voor Elena en een (idem) houten puzzel voor Matthias. Zij komen morgen iets na de middag al aan met hun ouders. Zeger zal pas rond 19 uur hier zijn, net op tijd voor het avondeten (hij moet eerst meewerken aan een promofilmpje voor Bloedserieus – morgen zal ik daar wel meer details over vernemen, hoop ik). Van Hendrik verwacht ik nog een telefoontje om een exacte tijd af te spreken (die “kindjes” van ons hebben het toch zo druk! Glimlach).

Vandaag heb ik ook de salon en de keuken verder schoongemaakt (nee, niet tot in de puntjes, daarvoor had ik geen tijd), de kamers een oppervlakkige beurt gegeven en in de kamers van de kinderen lakens vervangen, heb ik een menu opgesteld voor de volgende dagen (dat was natuurlijk nog voor de boodschappen), heeft Roger, nadat we meubelwieltjes hadden gekocht, de televisietafel, die we onlangs bij Ikea kochten, in elkaar gestoken en geprobeerd er die wieltjes onder te zetten. Helaas, dat lukte niet. Terwijl hij het eerste wieltje onder een poot schroefde, maakte hij die poot stuk. Hij zal een stevige plank moeten plaatsen onder de tafel en daaronder de wieltjes monteren: nog meer werk! Bedroefde emoticon

Uiteraard hebben we nog geen tijd gevonden voor die takken! Trouwens, ook al hadden we de tijd gehad, Roger zou er nog niet toe in staat zijn geweest: hij is nog wél aan het hoesten, proesten en niezen.

Vrienden, zeker tot zondag avond, en misschien  tot maandag avond, lezen jullie niets meer van mij! Ik zal zelfs geen mails beantwoorden: ik ga me volledig wijden aan de “kindjes”. Maar zondag ook speciaal denken aan marraine die dan 113 jaar zou zijn geworden! Glimlach

2 opmerkingen:

  1. Inderdaad, 3 november blijft toch een speciale dag...
    Geeft toch steeds een speciaal gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen