Daarstraks, bij Maj en Charlie, hadden we het onder andere ook over schrijvers. En... ik vertelde dat de meeste (niet alle) teksten, die ik moet redigeren voor het boek van de werkgroep WOI, in feite heel weinig correcties vergen. Wat zelden (en hier zijn er ook uitzonderingen: ik denk dan vooral aan de teksten van Luis Ruiz) het geval is als ik schrijfsels redigeer van "echte" schrijvers.
Ik vraag me al heel lang af hoe dat komt? Lezen die zogenaamde "echte schrijvers" hun tekst niet na? En doen "niet-schrijvers" dat wel?
Als ik zou durven een vertaling te leveren zonder die eerst zeker twee keer - en liefst drie keer - na te lezen, ik ben zeker dat ik me mag voorbereiden op reclamaties!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten