Ik was klaar met mijn huishoudelijk werk, had Oostland (99 bladzijden deze keer) volledig nagelezen, had een mailtje van Ivo Hermans beantwoord die in zijn "Sacai" één fout had gevonden (ikzelf enkele meer), hem vragend of hij het typoscript deze keer ook alleen op papier had laten nalezen (ikzelf heb niet nagelezen, anders hadden we wel de moeite gedaan om de tekst te scannen). Ja, dat had hij. Stom, want het soort fout dat hijzelf gevonden heeft is een van de zaken die Word onmiddellijk aanwijst.
We hadden nog enkele uren vrij voor Roger op dokterscontrole moest en ik stelde een wandeling voor. Roger wilde echter liever op bezoek bij zijn nicht Jeannine.
We werden met open armen ontvangen. Jeannine (die twee lieve nieuwe honden heeft) vond het een beetje raar dat ik een stukje taart weigerde, maar echt, ik heb besloten suiker zoveel mogelijk te vermijden. Ik weet dat andere mensen liever bier of wijn bannen, ik niet.
We praatten uiteraard over het overlijden van haar schoonzus. En over de tweede wereldoorlog. Ze gaf me een hele boel lectuur mee over die oorlog: ik weet weer wat lezen!
Terwijl Roger later naar de dokter ging, zorgde ik voor ons eenvoudig avondeten (groentesoep, zalm met een mix van groene groenten). En kreeg ik een telefoontje van Nany die ook een bericht had gekregen van onze Matadi-vrienden. Toen ze vernam dat ik al op de hoogte was, leek ze te zeggen dat ze dan had verwacht dat ik haar zou opgebeld hebben. Tja zeg, ik had andere zaken aan mijn hoofd vandaag!
Roger kwam terug (alles oké maar één medicijn mag anders gedoseerd worden), we aten, ik las een uurtje in de relax (nee, nog niets van wat Jeannine ons had meegegeven) en daarna vertaalde ik enkele gedichten van Maj voor Bernadette.
En... deze avond, voor het slapengaan, zit ik met een onvoldaan gevoel: Roger kreeg te weinig beweging vandaag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten