Net voordat neef (in de betekenis van "cousin") Yves aankwam, een mail van "mijn zieke". Met slecht nieuws dat me heel droevig maakte.
Daarna kwam Yves aan, met een fles wijn en duizenden herinneringen.
Hij heeft onze grootouders (van vaderskant voor mij, van moederskant voor hem) veel langer en beter gekend dan ik (die immers 6 jaar in Matadi doorbracht). Ik maakte van de gelegenheid gebruik om te informeren naar bepaalde familiedetails (vooral over onze - "gecompliceerde" zoals Yves zelf zegt - grootmoeder Renwa), we wisselden nieuwtjes (leuke en minder leuke) uit, lachten vaak en aten een eenvoudig maal.
Daarna trotseerden we de hitte om Yves de hoeve Renwa in Horpmaal te tonen en om een mooie wandeling in Heks te maken, gevolgd door een bezoekje aan De Horne in Vechmaal (eerst wilden we iets gebruiken bij Stephane Malais maar die bleek gesloten).
Yves verliet ons na nog een eenvoudig avondmaal. Ik heb oprecht genoten van de gezellige middag... maar bleef achter met dat intense verdriet waarmee de dag begon!
P.S. Yves vertelde me dat, waar hij meestal woont in Frankrijk, de temperatuur de vorige dagen opliep tot 37°C in de schaduw!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten