Pauzeren

Ik nam zes pauzes vandaag. De eerste van een uur om de badkamer onder handen te nemen, de tweede om gedurende drie kwartier met Roger een wandeling te maken in Borgloon, de derde om te koken en de vierde om even wat op te ruimen in mijn deel van onze werkkamer.

Ik heb geprinte vertalingen van meer dan 25 jaar geleden weggesmeten (of bij het kladpapier gelegd - op de blanco achterkant kunnen de kindjes nog tekenen).

Eigen foto

In die tijd hadden we al een pc maar nog geen internet. De vertalingen werden meestal op diskettes aan de klant geleverd. Als de klant geen pc had - wat toen nog vaak het geval was - werden de vertalingen gefaxt en moest ik ze dus eerst printen en werden ze na het faxen overgetypt door de klant. Ik vraag me af hoeveel fouten dat als gevolg heeft gehad!

Ik vertaalde toen ook vanuit het Engels, het Spaans en het Duits en ik herinner me hoe ik telkens op dat Duits zwoegde! Tijdens onze humaniora kregen we immers maar een uur Duits per week en later, in de romaanse filologie, was er uiteraard geen spoor van Duits. Spaans leerde ik wel aan de universiteit (ik heb zelfs een poosje avondlessen Spaans gegeven tijdens mijn licenties).

De derde pauze gebruikte ik dus om te koken (alu - of aloo - gobi, maar zonder de aloo - aardappelen dus - wat eigenlijk enorm meeviel) en de vijfde om Roger te vergezellen die nog eens pruimen wilde plukken langs de weg naar Mettekoven.

Deze keer leken ze rijp. Terwijl hij plukte, bleef ik in de auto zitten met mijn boek en... merkte ik zelfs niet dat hij op een bepaald moment van de ladder viel. Erg, vind ik dat: ik ga mee omdat ik bang ben dat er iets ergs zou gebeuren en dan, omdat ik toch niet  pluk, zit ik te lezen en heb zelfs niet in de gaten dat hij problemen heeft. Gelukkig heeft hij enkel een paar schrammen opgelopen en zich niet echt bezeerd.

De zesde pauze is net voorbij: we keken samen nog naar een aflevering van "Father Brown". Heel ontspannend.

En nu ga ik nog even verder vertalen. Ik ben echt blij dat er wat werk binnenkomt, niet alleen omdat ik heel graag vertaal, ook omdat we het geld goed kunnen gebruiken.

Er is vandaag immers iemand langsgekomen van "Natuur en bos Haspengouw" om te kijken naar de bomen in onze wei (ik dacht dat ze morgen zou komen). Er werd ons afgeraden (of was het verboden? het was niet echt duidelijk) de bomen te laten kappen. Naar het schijnt zijn zulke dikke en hoge essen vrij zeldzaam... en in deze tijd ook zelden zo gezond als die van ons. Dat betekent wel dat we ze waarschijnlijk zullen moeten laten snoeien... en dat is ontzettend duur!

In feite nam ik vandaag dus zeven pauzes, besef ik, want ik heb ook even gepraat met die mevrouw van "Natuur en bos Haspengouw". Gezegd dat we het geld niet hebben om geregeld enkele duizenden euro's te besteden aan dat laten snoeien, gevraagd of we geen subsidies kunnen krijgen (eenmalig misschien wel)... en mij afgevraagd of we de wei dan misschien moeten verkopen.