We zijn oud!

Er valt niet veel te vertellen over deze dag (behalve dat het fel geregend en lichtjes geonweerd heeft).

Onze wekelijkse boodschappen gedaan en daarbij moeten we voortaan serieus nadenken, want de nieuwe koelkast (en vooral de diepvriezer dan) is zoveel kleiner dan de vorige dat we echt moeten oppassen dat we niet te veel proviand op voorhand kopen. Vroeger hadden we soms voor een paar weken diepvriesgroenten, vis en vlees in huis maar die tijd lijkt voorbij. We verbruiken wel 3 kilowattuur minder per dag, hebben we opgemerkt.
En nee, we hoeven niet vaker naar de winkel te gaan, ik moet alleen nog meer gericht mijn weekmenu opstellen en dus minder grote hoeveelheden kopen (wat betekent dat we minder bij Colruyt zullen halen, want daar zijn de verpakkingen meestal te groot voor ons tegenwoordig).

Ook naar Nany gebeld die net samen met tante José van een paar glazen witte wijn zat te genieten. Nany zal cortisone pillen moeten slikken tegen die zenuwpijn van haar. Zou ze daar van opzwellen, vroeg ze zich af... en ze herinnerde zich niet dat ze dat soort pillen jaren geleden ook had moeten slikken en dat toen haar gezicht daar enorm van opzwol. Geheugen en ouderdom lijken niet goed samen te gaan!

Na ons avondmaal - en voor mij  een uurtje lectuur met bittere chocola smeltend op mijn tong nadat ik een paar mails had beantwoord - stelde Roger voor samen te kijken naar "Widows and Orphans", een aflevering van "A touch of Frost".
Boeiend! Het ging over moorden op heel oude vrouwen, van een jaar of 75!

Terwijl ik keek en genoot, besefte ik dat Roger (76 jaar in januari) en ik (70 jaar in november) ook behoren tot de categorie "oude mensen".

Eigenaardig genoeg ben ik me daar meestal niet van bewust... behalve telkens als ik bij het schoonmaken besef dat ik fysisch niet meer zoveel aankan als vroeger, of als ik de zoveelste keer  vaststel dat Rogers geheugen hem in de steek heeft gelaten (zo weer deze avond: hij had de vaatwasser gevuld maar vergeten in gang te zetten; omdat het nu héél laat is, stelde ik voor dat morgen pas te doen).

We zijn dus oud en beseffen het eigenlijk niet!