Roger wilde vandaag nog eens gaan kijken of in Mettekoven een herdenkingsplaat of – monument voor oud strijders of slachtoffers van 1914-18 te vinden was.
Op het kerkhof vonden we niets. Roger sprak een landbouwer aan die net zijn tractor het erf opreed. En er ontspon zich een lange conversatie over vroeger, over afgebroken huizen, over vroegere boerderijen enzovoort. Die man vertelde ons dat er niemand uit Mettekoven aan die oorlog had deelgenomen en… dat je online Ferrariskaarten kunt raadplegen. Heel interessant vonden we dat nieuws!
Die korte uitstap (eerst gingen we naar Klein-Gelmen met dezelfde bedoeling, maar ook zonder resultaat) heeft Roger niet heel veel beweging opgeleverd, maar toch een half uurtje. En vermits dat de minimum tijd is die ik hem elke dag wil doen wandelen, was ik tevreden.
Thuis heeft Roger onmiddellijk die kaarten opgezocht. Heel boeiend. Hij ging natuurlijk meteen kijken wat er zich in de jaren 1770 hier bevond: er bleek al een huis te staan.
Deze avond na het eten hebben we eindelijk gewerkt aan onze huistaak voor de cursus van Heemkunde. Daar zijn we toch een paar uur mee bezig geweest. Zo hebben we onder andere vastgesteld dat we de lijst die we aan het ontleden waren best vergeleken met de lijsten van 1913 en 1914 uit dezelfde gemeente. Ik vermoed dat dit onze volgende opdracht zal zijn, maar kom, wij hebben al gezien dat er veel te halen valt uit zulke vergelijking.
En daarna, heel laat, ben ik naar YouTube gegaan. Ik heb liedjes van Sylvie Vartan en Françoise Hardy opnieuw beluisterd. Heimwee naar mijn tienerjaren!
Mijn vriendinnen luisterden vooral naar Engelse liedjes, maar door mijn Franse omgeving was ik daar niet zo mee vertrouwd. Toch bleken die klasgenootjes Françoise Hardy goed te kennen… Want ze vonden dat ik op haar leek. Wat niet waar is: ik ben veel kleiner en niet zo slank. Maar inderdaad, mijn gezicht leek vroeger een beetje op dat van haar.
Maar dat was vroeger…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten