De kranten (online) stonden er deze ochtend vol van: sneeuwellende in het Antwerpse en in Limburg. Later las ik op Facebook (interessante site om nieuwtjes te vernemen: ik vernam dat het tweede petekind van Roger een dochtertje verwacht en dat ons lief buurmeisje een vriendje heeft 
Maar… Bij ons is helemaal geen sneeuw gevallen vorige nacht en vandaag ook niet tot… helemaal aan het einde van onze dagelijkse wandeling. En dan was het nog maar smeltende sneeuw.
Ik waagde weer een experimentje vandaag: ik zou niet aandringen en wel zien hoe laat Roger er eindelijk zelf aan dacht dat hij dagelijks wat moet bewegen. Om 16:20 uur, net toen ik bedacht dat ik de volgende dagen weer de strenge echtgenote zou moeten uithangen, stelde hij voor naar Heers en terug te wandelen. Het schemerde al, het was heel koud, vooral in het tweede deel van de drie kwartier durende lus (tegenwind), maar ook heel stil (geen eenden gehoord in de vijvers van het kasteel van Heers) en rustig en dus rustgevend. Alleen een jogger ontmoet en een wandelaar met zijn hond; en we kregen dus een beetje sneeuw om te eindigen.
Deze avond laat viel er nog wat sneeuw, die heel even bleef liggen, maar die nu (23:10 uur) al lang gesmolten is en ik hoop dat het zo blijft, al geef ik toe dat een sneeuwlandschap mooi is.
Ik heb wel gezorgd dat vogels op het terras een voedselvoorraad vinden… en toen merkte ik dat ik de weinige planten, die naar binnen moeten gebracht worden in de winter, was vergeten binnen te halen: ze zijn allemaal dood! Schande!
Ik heb deze avond “Pas pleurer” uitgelezen en jawel, het is heel goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten