We komen net thuis (3:45 uur, dus eigenlijk 25/12) van een heel gezellige kerstavond (nacht?) bij Nany (hoewel het kerstgebeuren niet echt ter sprake kwam). Heel lekkere (maar te veel) hapjes, de meeste bereid door neef Anton, uitstekende wijn en sfeer en door iedereen gesmaakte cadeaus. Elena en Matthias leken echt in de wolken met alle gekregen geschenken, en Roger en ik niet minder. Roger kreeg van Zeger een Borsalinohoed, en ik werd door nichtje Nadia overstelpt met een blender voor het maken van groenten- en fruitsapjes (waarvan de twee mengbekers – een grotere en een kleinere – ook kunnen gebruikt worden als meeneemfles: ideaal om mee te nemen op onze wandelingen), een receptenboek met aanwijzing voor welke aandoening welk sapje helpt, twee flessen Cider mét glas, en een prachtig, schattig “One Line a Day Five Year Memory Book” dat ik zopas invulde voor vandaag. Nogmaals bedankt, Nadia, voor dat heel mooie en attente cadeau!
Er werd dit jaar opvallend veel drank geoffreerd: bier, wijn, en cider dus.
Een hapjesmaaltijd biedt voor mij het grote voordeel dat ik me niet hoef te overeten, wat mijn ingewanden zeer appreciëren (en, terloops gezegd, mijn “verkoudheid” van gisteren bleek slechts een allergische reactie te zijn, ik vermoed op al het stof hier in huis: ik moet eens dringend weer grondig dat eeuwenoude stulpje beginnen schoonmaken).
Ik heb echt genoten van het eindelijk nog eens samenzijn met heel mijn familie (afijn, wel zonder mijn ooms en tantes), van onze gesprekken, van de humor die geregeld zijn kop opstak… En van sommige grappige uitlatingen van Elena.
Toen ze bijvoorbeeld in het grote bed van Nany mocht gaan slapen (Matthias lag in zijn reisbedje naast haar) vroeg Elena voor wie dat tweede hoofdkussen in dat grote bed bedoeld was. ‘Voor iemand die naast Nany komt slapen, zoals ik als kind toen ik bij Nany, mijn oma dus, logeerde’, antwoordde haar mama. En Elena: ‘En waar sliep papa dan?’
Het is wel weer eens héél laat geworden! En toch ga ik nog een sigaret opsteken: het enige dat mij altijd verveelt op feestjes tegenwoordig is het buiten of op terras moeten gaan roken. Ik doe dat dan met Hendrik en/of mijn zus, we praten daar wel gezellig onder ons, maar er blijft een afzonderingsgevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten