Eva heeft haar laatste flesje gekregen, heeft even gehuild toen ik haar na haar inslapen op mijn schoot in de "bedboot" legde, waar ik straks (het is beslist) naast haar zal liggen.
Ik heb nog nagedacht over deze prachtige dag en vind het zo jammer dat ik zo oud ben: Nany werd grootmoeder op 46 jaar, ik pas op 61 jaar.
Ik wilde het echter vooral hebben over de tekeningen die we vandaag hebben gemaakt. En dan voornamelijk over een tekening van Elena voor mij: een blond meisje en een meisje met bruin haar. Echt speciaal voor mij omdat ze mij zo lief vindt en zoveel van mij houdt, dus een "afbeelding van blonde Elena en donkerharige oma".
Is dat niet ongelooflijk lief?
Op een ander ogenblik had ze een "schattenjacht" georganiseerd, doorheen het hele huis en de tuin. Toen ik de schat maar niet vond (uiteindelijk bleek er geen "materiële schat" te zijn) gaf ze me een zoen in de badkamer (einde van mijn zoektocht): dat was de schat. Ze zei letterlijk: 'De schat is mijn kusje omdat ik zoveel van jou hou!'.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten