Er lag een wit tapijt deze ochtend, maar we hebben geen wandeling gemaakt in de sneeuw die trouwens na de middag al begon te smelten. Het was immers nog veel te koud voor Roger die nog steeds hoest.
Uiteraard vind ik het niet fijn dat Roger zo verkouden is. Hij ziet er immers echt van af en slaapt slecht (dat laatste geldt trouwens ook voor mij: hij hoest me geregeld wakker). Maar - hoewel ik moet toegeven dat Roger te weinig beweegt de laatste dagen - ik vraag me vaak af waarom we altijd moeten wachten op een ziekte om een minder druk leven te leiden... want van dat rustige leven geniet ik volop (helaas, het zal niet lang meer duren).
Ik ben vandaag klaar geraakt met het integreren van deze blog in mijn dagboeken en ik heb veel kunnen lezen en mijmeren. Zalig!
Vanaf morgen begin ik weer wat schoon te maken😒 en, als ik er tijd voor krijg, typ ik oude met de hand geschreven dagboeken verder over.
En... als Roger een beetje minder hoest, maken we hopelijk opnieuw een - al is het maar korte - wandeling.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten