Ik heb weer druk vertaald vandaag, want ik wilde tijd maken voor een korte wandeling, en deze avond helemaal en morgen zo veel mogelijk vrij zijn.
Deze avond zouden we immers voor het eerst sinds jaren nog eens naar toneel gaan!
Dimitri Debock, dichter en webmaster van de KVLS, had ons via Facebook attent gemaakt op een kostuumtoneelstuk dat deze avond in Kortenaken zou opgevoerd worden (en waarin hij meespeelde): ‘Spaanse perikelen’. De laatste keer dat we met veel plezier naar een toneelstuk gingen kijken, was in Antwerpen, en Anneke speelde toen mee. Daarvoor gingen we eens in Heers naar iets kijken dat we ronduit slecht vonden.
Ik dus echt heel hard werken, want ik wilde vandaag ook even wandelen.
Toen ik om drie uur deze namiddag tegen Roger zei dat ik klaar was met wat ik vandaag wilde doen, stelde hij voor nog eens naar Liek (Oleye in het Frans) te rijden. Daar bevindt zich immers een tumulus die hij nog nooit vereeuwigd heeft. Ik hou van dat dorp, dus voor mij was het oké!
Het werd een prachtige maar korte wandeling. De tumulus bevindt zich in een enorme weide, vandaag echt zonovergoten.
(Foto’s Roger)
Wat je niet goed ziet op de foto’s, is dat er enorm hoge kersenbomen op groeien. Echt ongelooflijk hoog!
Roger klom uiteraard de tumulus op.
(Foto Roger)
En daarna wandelden we nog even in de buurt, onder andere langs een huis dat ik in Oleye al zo lang bewonder (en waaraan renovatiewerken zijn gebeurd)…
(Foto Roger)
om daarna (terwijl de lucht even betrok) de velden in te gaan.
(Foto’s Roger)
Rond 16:30 uur waren we weer thuis en tegen 18:45 uur vertrokken we naar Kortenaken waar we een half uur te vroeg aankwamen. Eerst wilden we nog eventjes wandelen, maar omdat we zagen dat er al zoveel mensen aankwamen, gingen we toch maar het cultureel centrum binnen.
En daar werd ons verteld dat de toneelvoorstelling werd afgelast. De hoofdrolspeelster had pas een ongeluk gehad. Men vertelde mij nog dat vorig jaar een zelfde noodlot hen getroffen had: toen was een van de acteurs overleden vlak voor de voorstelling: ‘Alsof we behekst zijn!’.
Deze keer was ‘alleen’ de knie van de actrice getroffen, maar dat bleek al erg genoeg om het stuk niet te kunnen laten doorgaan. Dimitri, die ik voor de eerste keer in levende lijve ontmoette, legde uit dat die vrouw inderdaad heel veel moest rondlopen in het stuk.
Jammer natuurlijk, maar ik was al blij dat het geen fataal accident was. En… Heel ‘tof’: het toneelgezelschap gaf iedere aanwezige een gratis drankje! Daar hebben Roger en ik nog van genoten, en daarna zijn we weer naar huis gereden. Waar ik dan toch maar even verder gewerkt heb aan die vertaling: nu heb ik morgen heel de dag voor mij! En vermits Zeger ‘s avonds komt, heb ik dan ook tijd voor Friends! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten