Een van de vrienden die we hebben leren kennen via Dirk Lambrechts (eigenaardig is dat wat Roger betreft, want ze waren destijds leerling in hetzelfde Leuvense college en gezien hun leeftijd en studie-curriculum denk ik zelfs dat ze in dezelfde klas zaten) kwam ons vandaag opzoeken. Daarom heb ik gisteren heel lang vertaald, zodat ik vandaag tijd zou hebben om voor een etentje te zorgen en liefst ook voor een wandeling. Hoewel er slecht weer was voorspeld.
Ik had gewaarschuwd dat ik er echt geen speciale receptie zou van maken: het ging er gewoon om nog even samen te zijn.
Stipt om 12:30 uur kwam onze vriend aan, zonder zijn vrouw die nog niet zoals hij op pensioen is. Maar met een echte appeltaart (met stukjes appel erop).
Na een drankje (Oloroso) gingen we aan tafel waar we mijn eenvoudige maaltijd nuttigden (slasoep en een ‘gratin’ van vis en groenten), met een paar glaasjes uitstekende witte Marques de Riscal (lang geleden dat ik die nog geproefd had, en ik wist zelfs niet dat we die nog hadden). Ondertussen begon het te regenen, nadat het deze ochtend al gehageld had. We hadden het natuurlijk over herinneringen, de ziekte en het overlijden van Colette (en wat vind ik het erg dat ik niets geweten heb van die laatste weken van haar! Onze vriend vertelde ons dat ze er heel goed bewust van was dat haar einde naderde), maar ook over boeken, reizen, enzovoort.
Daarna gingen we wandelen in Kerniel. Van het klooster van Colen naar het dorp door de vallei en terug naar Colen via de vroegere spoorweg. We hebben geluk gehad: tijdens heel onze wandeling bleef het droog.
In de cafetaria hebben we nog een Trappist gedronken. En verder gebabbeld. Onze vriend (die dankzij zijn vroeger werk beter dan wij weet wat er zich allemaal achter de schermen van de VRT afspeelt) beweerde dat die openbare omroep NVA-gezind is. Voor Roger en mij klonk dat echt ongeloofwaardig, maar hij bleef bij zijn standpunt en probeerde dat te staven met voorbeelden. Ik opperde even dat ik helemaal niet die indruk had als ik naar de radio luisterde, maar ik moest (moet) natuurlijk toegeven dat we de radio alleen opzetten voor het nieuws en nooit meer televisie kijken.
Na nog een korte wandeling in de tuin van het klooster (door de Noord-Oostenwind was het echt koud geworden!) zijn we weer naar huis gereden waar we van de (heel lekkere) appeltaart hebben genoten.
Rond 18 uur is onze vriend vertrokken, zodat hij ongeveer samen met zijn vrouw zou thuiskomen.
Ik vond het een heel aangename middag en heb dat ook even gemeld aan Elvira via telefoon: onze vriend is ook een oud-leerling van haar (computerlessen). Een cursist die ze heel fel apprecieerde!
Elvira vertelde me natuurlijk over de ontwikkeling van Elena (die we nu al twee weken niet hebben gezien en die op de foto’s die Elvira op Flickr had geplaatst en die ik deze avond even ging bekijken, weer heel fel veranderd lijkt).
Volgende maand zien we onze bezoeker terug, want dan is er weer een ‘reünie’ van onze ‘vrolijke vrienden’!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten