donderdag 7 april 2011

Lente en werk

Ik had de voormiddag doorgebracht met het reviseren van een volgende Limburgse monografie, weer geschreven door Jan Gerits. Als de monografie van zijn hand is, gaat het nalezen heel snel (ik moet dan alleen enkele overbodige spaties wegwerken).
Dus belde ik daarna naar Jeannine Leduc (de nicht van Roger). We waren welkom vandaag.

En, vlak voor we naar haar zouden rijden, terwijl ik weer begon de indruk te hebben dat ik in vakantie was (omwille van het weinige werk), kwam er een dringende, grote vertaling binnen. Ik heb die aanvaard, hoewel onze agenda overvol zit.

Met Jeannine hadden we het vooral over familie-herinneringen, politiek, Frans en Engels in het onderwijs, allerlei nieuwsjes, de opvoeding van kinderen (ze vertelde ons dat veel eenvoudige vrouwen die ze kent dat uitstekend doen, terwijl andere, hoger opgeleide vrouwen er niets van terecht brengen) en… de prachtige bloesems overal. Ze zijn vroeg, dit jaar, de bloesems, vind ik. Met de KVLS hebben we een bloesemwandeling gepland in Mettekoven voor Paaszaterdag en ik vrees dat tegen dan alles zal uitgebloeid zijn.

In het terugkomen reden we langs het kasteel van Rullingen. De boomgaarden waren zo prachtig dat ik Roger even voorstelde toch een half uurtje te wandelen in de buurt. Het kasteelbos staat vol anemonen en speenkruid. Uiteraard ontmoetten we daar meer mensen dan op onze gewone wandelingen, maar wat mij weer eens opviel: elke voorbijganger begroet je.

Het werd maar een wandeling van een klein half uur. Thuis wachtte immers werk op mij. Waar ik aan begonnen ben terwijl ons avondeten stond te sudderen en waar ik na het eten verder aan gewerkt heb tot nu. Soms vraag ik me af of ik niet beter op pensioen zou gaan, gezien mijn leeftijd. Maar telkens als ik voor zulke uitdaging sta (deze vertaling is vrij technisch, maar ook heel boeiend), geniet ik weer van de uitvoering ervan.

En dan deze avond, heel laat, ineens een telefoontje van Elvira. Zij, Geert en Elena hadden een kleine week aan zee doorgebracht en kwamen nu pas thuis. Wat was ik blij haar stem te horen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten