We zullen het op deze zonnige palmzondag geweten hebben dat we in Haspengouw wonen! Horden toeristen in alle deelgemeenten van Heers en Borgloon! Op de fiets, te voet, op de scooter!
We zochten in de buurt van Kerniel een pad op waarvan we dachten dat die bezoekers het nog niet zouden ontdekt hebben. Jawadde! Al was het heel wat minder druk dan elders, toch ontmoetten we groepjes fietsers en wandelaars, wandelkaart in de hand.
Nu, ik gun het hen! Al zou ik zelf, moest ik nog in Antwerpen wonen, net niet op een dag als vandaag naar Haspengouw rijden.
De perelaars en de kerselaars zijn zo goed als uitgebloeid, maar nu staan de appelbomen in al hun roze en witte pracht. We zagen weer enkele roofvogels cirkelen boven velden, en ook een reiger door de lucht zweven. Hebben al die toeristen daar ook oog voor gehad?
Het was wel een mooie wandeling, maar rustig is wat anders!
Onlangs hadden we het met Elvira over parvenu’s en nieuwe rijken. Delicate kwestie: is mijn moeder Nany – dochter van een boerendochter, gehuwd met een Franstalige ‘bourgeois’ - een parvenu? Is iemand die een florissante handel opbouwt een ‘nieuwe rijke’? Mijn grootvader van vaders kant was zeker geen ‘nieuwe rijke’. Maar mijn grootmoeder Renwa? Ik vermoed dat haar familie (die toch ook uit boeren bestond) welgesteld was, in tegenstelling tot die van marraine (moeder van Nany). Maar waren mijn grootouders van vaders kant dan parvenu’s? Zij verlieten Limburg voor Brussel waar ze verfransten en zich nestelden (en aanvaard werden) in het bourgeois-milieu.
Is het een schande een nieuwe rijke te zijn? Je hebt dan toch je fortuin zelf opgebouwd, wat toch wijst op een werkzaam en volhardend karakter? Is het een schande om een parvenu (= gearriveerde) te zijn? Ik zou zeggen van niet, want dat wijst ook op een vorm van ambitie. Alleen word je dan soms uitgelachen door de mensen die al langer behoren tot het milieu waartoe jij pas bent ‘gearriveerd’. Als je er al in aanvaard werd natuurlijk.
Het komt misschien door mijn eigen gebrek aan ambitie, maar zelf vertoef ik het liefst in het bijzijn van mensen die geen te hoge dunk van zichzelf hebben, of ze nu rijk of arm zijn, boer, arbeider, kunstenaar of academicus.
Toevallig las ik vandaag op een van de blogs die ik geregeld bezoek een interessant stukje over dat onderwerp: http://www.schrijverinfrankrijk.nl/?p=136#more-136
De status "parvenu" bereiken is geen pejoratief resultaat tenzij er bedoeld wordt: "Als niet tot iet komt, kent iet zich zelf niet meer"....
BeantwoordenVerwijderenIk vind daar ook niets pejoratiefs aan, Nononc, alleen, zoals je zegt als die personen daarna uit de hoogte gaan doen. Maar het zijn meestal de mensen van wie de ouders, grootouders of nog verdere voorouders al dat stadium hadden bereikt, die neerkijken op 'nieuwelingen'. En dus prat gaan op hun afkomst in plaats van op hun eigen inzet!
BeantwoordenVerwijderenEn daar kennen we allebei een voorbeeld van in mijn eigen familie (niet in de jouwe, maar dat ga ik hier niet bespreken :-)