Hoewel ik dacht dat ik de dag had afgesloten, googelde ik nog een poosje, zomaar, terwijl ik dacht aan "mijn zieke" (ik hoop zo fel dat ik zijn identiteit - ik word immers niet verondersteld hier iedereen zijn verhaal te schrijven - niet te snel mag prijsgeven maar als hij ooit overgaat, verklap ik, uiteraard, meteen zijn naam) omdat ik... ja, omdat wat eigenlijk?
Eigenlijk omdat ik nu inzie (nee, ik wist het, dus is dat woord niet correct: "besef" zou beter passen dan "inzie") dat ook hij sterfelijk is en, net zoals wij twee, al oud is!
En dan val ik deze avond, nadat ik het slapengaan even heb uitgesteld, omdat ik te veel aan "mijn zieke" dacht, op dit.
Ondanks het schrapende Noord-Nederlands en de lange nagels die me niet echt aanstonden, bleef ik kijken. Gefascineerd.
Toeval?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten