Het onweer van gisteren heeft ons persoonlijk gelukkig geen schade berokkend. Alleen enkele dakgoten bleken verstopt en dat heeft Roger opgelost terwijl ik verder werkte aan de vertalingen.
Daarna stelde ik voor nog eens in Borgloon te wandelen en daar meteen de Aldi binnen te gaan. Onze gazpacho is op en tijdens onze boodschappen in Sint-Truiden vorige maandag hebben we er geen gevonden. Ik wist dat er onlangs te koop was bij Aldi: misschien konden we er in Borgloon nog vinden?
Het werd een wandeling van een dik halfuur. De regen van gisterenavond heeft gelukkig alles opgefrist, dus deze keer geen bezwete kleren na het vele klimmen in dat stadje.
Bij Aldi was er nog gazpacho voorradig: we kochten er 10 liter van.
Terwijl we onze buit naar de auto brachten, zag ik iets verder een lid van de KVLS ook haar auto inladen. Ze was druk aan het praten met – dacht ik – haar dochter. Zou ik dat gesprek durven onderbreken (om haar te begroeten, want zij had ons niet opgemerkt) of niet, vroeg ik me af. Uiteindelijk deed ik het wel en er volgde een korte maar aangename conversatie over onder andere haar reizen (die haar onlangs ook voerden naar Spaanse steden die wij goed kennen). En ik had gelijk: het was haar dochter met wie ze sprak.
Thuis zorgde ik voor het avondeten terwijl Roger in zijn atelier voortwerkte aan de kast voor onze werkkamer. En… We kregen onze volgende opdracht voor dat boek van de werkgroep WOI: telefonisch contact opnemen met de zoon van een soldaat uit de Grote Oorlog, in Alken. De bedoeling is een afspraak te maken en te weten te komen of die man nog zaken van of herinneringen aan zijn vader heeft die kunnen gebruikt worden in het boek.
Vervelend vind ik dat, een onbekende opbellen. Om te beginnen telefoneer ik niet graag: je weet nooit of je de mensen niet lastig valt. Oké, ik bel bijna dagelijks naar Nany maar dat is omdat ik weet dat zij daarvan houdt. En dan nog bellen naar iemand die je helemaal niet kent!
Ik ben eerder geneigd, in plaats van enkel het telefoonnummer van die man, ook zijn adres op te zoeken en hem ons opzet uit te leggen in een brief. Roger (die niet graag brieven schrijft, hoewel hij nog stiller is dan ik) vindt dat echter geen goed idee!
Ik zal hem dus maar laten telefoneren zeker? 
Op dit moment hoor ik weer kanonnetjes: verwachten de boeren weer een onweer (heb zelf geen tijd gehad om naar de weersvoorspellingen te luisteren)?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten