... en toch was het een vrij drukke dag.
Roger belde naar zijn broer die we wilden bezoeken vandaag. Helaas, geen respons dus waagden we het niet: misschien had hij andere mensen op bezoek of was hij op revalidatie?
In zekere zin was het weer een geluk dat we thuisbleven, want er kwam werk aan (niet heel veel maar alles is welkom) en ik kreeg twee telefoontjes die nogal lang uitvielen. Van Boudewijn Knevels (onder andere om te zeggen dat hij niet naar de binnenkort geplande redactieraad van Oostland zou gaan én om me te vragen of we iets kunnen doen met stapelbedden, maar daar hebben we jammer genoeg de plaats niet meer voor) en van mijn moeder (die naar de cardioloog was geweest, die haar ook aanraadde uit te kijken naar een rusthuis).
Daarna was het echt tijd om de relatieve kou te trotseren zodat Roger zijn beweging zou krijgen, weer in Borgloon.
Terug thuis moest ik dringend beginnen te koken en na het avondeten vond ik het te laat om de voorgenomen telefoontjes te plegen!
Waarom heeft een mens het zo druk?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten