Weer twee vrienden overleden

Ik zit af en toe op Facebook maar telkens vrij kort omdat ik zoveel andere zaken wil doen...
maar blijkbaar is dat verkeerd!

Vandaag immers vernam ik via Facebook het overlijden van twee (vroegere) vrienden. Ze zijn al een paar maanden geleden overgegaan en ik wist er niets van.

Het eerste overlijden vernam ik via de Facebookpagina van mijn tante-vriendin Françoise, de weduwe van mijn "Nononc".

Ugo Declerck zaliger was lang geleden, in Leuven, een gemeenschappelijke vriend van Françoise en mij. Ugo en ik hadden elkaar al jaren uit het oog verloren maar een aantal jaren geleden geraakten we opnieuw "bevriend" via Facebook. Waar ik dus duidelijk te zelden naartoe ga: Ugo is meer dan twee maanden geleden overgegaan en ik wist er niets van!

Ik kwam vandaag ook toevallig terecht op de Facebookpagina van Matadi-vriendin Danielle S. Zij en haar echtgenoot Philippe B. waren geregeld aanwezig op onze Matadi-reünies (niet meer op de allerlaatste reünies).
En daar verneem ik dat Philippe ook een paar maanden geleden overgegaan is. Hij was een jaar ouder dan Roger (Ugo daarentegen was, als ik me goed herinner, 3 jaar ouder dan ik).

Ik heb even gechat met de weduwe van Philippe deze avond en eerlijk gezegd, ik heb veel zin om bij de volgende reünie van de "vrienden van Matadi" opnieuw haar, haar broer Christian en zijn echtgenote erbij te vragen. En eigenlijk ook mijn oude vriend Marcel (en zijn nieuwe partner, want Marcel is nu gescheiden van zijn echtgenote) .

Wat denken jullie, Lieven, Roger, Sabine en C°? Zou ik dat doen? Ik wil die mensen ook wel graag een keer per jaar terugzien maar ik kan onmogelijk meer dan één Matadi-reünie per jaar organiseren.

Uiteraard verbleef ik niet de hele dag op Facebook: ik heb ook een douche genomen (de verwarming is weer in orde gebracht!😊), gewassen, de was te drogen gehangen, opgeruimd, gelezen, bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetypt en uiteraard gekookt.

We aten, na onze gebruikelijke soep, lamsvlees met gestoofd witloof en zoete patat. Ik had ergens gelezen dat je die zoete "aardappel" best niet kookt zoals aardappelen, wat ik al vermoedde nadat ik dat wel eens deed. Op deze manier klaargemaakt (met veel peper weliswaar) vond ik die zoete patat wel lekker en de combinatie met witloof viel heel goed mee!

Geen wandeling want veel te veel regen. Ik hoop echter dat Roger voldoende beweging kreeg: tussen de buien door ging hij noten rapen.