Etentje bij Colmar

Nany wordt overmorgen 84 jaar, maar die dag is ze niet vrij (ze heeft het ook heel druk, gelukkig voor haar, want daar houdt ze van). Dus zouden we deze avond met haar uit gaan eten. Mijn zusje was niet vrij, mijn broertje wel. Hij stelde Colmar voor.

Toen we nog in Antwerpen woonden, gingen we met de kinderen geregeld eten in zulk restaurant, en dat viel telkens heel goed mee. Lekker en toch goedkoop… En gezellig. Ik wist niet dat er in de buurt van Nany ook een Colmar was, anders had ik dat zelf al eerder voorgesteld.

Na een vrij lange wandeling in Mettekoven deze middag en nadat ik toch al een groot deel van de drukproeven van Oostland had nagelezen, vertrokken we rond 16:45 uur naar het Antwerpse.

 

 In Mettekoven (foto’s Roger) Eigenlijk maakte hij deze laatste foto omdat hij mij zag mijn fototoestel bovenhalen om zelf een foto te nemen. ‘Wat vind je zo mooi?’, vroeg hij mij. En ik: ‘het contrast tussen dat groen, geel en bruin’. Terwijl Roger zijn foto nam, had ik natuurlijk al lang afgedrukt en dit is mijn resultaat:

(Eigen foto) Uiteraard veel minder scherp dan die van Roger, maar persoonlijk vind ik dat deze meer “vertelt”.

Rond 18:15 uur kwamen we aan bij Nany, waar we al gauw het gezelschap kregen van tante José die we ook hadden uitgenodigd (evenals Lily en Roger Beeckman, maar die waren niet vrij).

Rond 19:30 uur troffen we mijn broertje en zijn vrouw in het restaurant, en het was even lekker als vroeger, amper duurder en zeker even gezellig tafelen. Een geslaagde avond: wij blij, Nany blij en eindelijk tante José nog eens weergezien.

Nany schrok wel toen ik haar vertelde dat nicht Béatrice al zo lang geleden begraven werd. Maar ja, we moeten maar leren de kranten aandachtiger te lezen!

We waren pas rond 24 uur thuis waar de volgende Limburgse monografie wachtte om nagelezen te worden.