Gisteren waren we uitgenodigd bij mijn schoolvriendin Denise. Ze heeft het nog veel drukker dan wij maar toch vinden we elk jaar de tijd om nog even een weekendje samen door te brengen, hetzij bij haar, hetzij bij ons.
Nadat we bij een pilsje even uitrustten van de rit hebben we bijgepraat en herinneringen opgehaald tijdens een lange wandeling in het nieuw mooi aangelegde park vlakbij haar woning op de linkeroever van Antwerpen. We hadden het weer voor ons: aangename temperatuur, mooie lichtbewolkte lucht en pas een flinke regenbui toen wij eindelijk op een overdekt terras aan de Schelde van een “Bolleke” genoten.
De regen duurde niet lang en we konden droog terug naar haar flat wandelen. Waar ze ons en haar vriend die ons ondertussen had vervoegd trakteerde op heerlijke wijn en een verrukkelijke tapa-maaltijd. Er werd tot vrij laat nog druk gepraat en gediscussieerd (onder andere over politiek, want haar vriend en wij zijn niet altijd dezelfde mening toegedaan; maar zulke discussies hoeven tussen beschaafde mensen niet uit te monden op ruzie, integendeel!
).
En… Denise en ik stelden ineens vast dat we elkaar dit jaar precies 50 jaar kennen!
Deze ochtend, na een uitgebreid ontbijt, bekeken we op haar laptop foto’s van haar vele (en vaak verre) reizen. Denise reist veel georganiseerder dan wij: op dat gebied (en nog andere) verschillen we dus wel echt (en ik zou durven zeggen: leve het verschil!). Roger had ook wel enkele foto’s bij (op zijn tablet) van onze laatste reis, maar daar schoot natuurlijk geen tijd voor over, zeker als we nog even een wandeling wilden maken voor er water zou vallen uit de dreigende lucht.
Deze keer liepen we lang door wat zij noemde het “Sint-Annabos” op de linkeroever. Wonen waar zij woont heeft wel voordelen. Met de tram ben je op een boogscheut van de stad, te voet op ongeveer een half uurtje; maar je hebt vlakbij ook heel veel groen. Alleen die woonblokken (en die vind je veel op die linkeroever – Denise woont trouwens in zo’n mastodont) vind ik echt lelijk.
Weer bleven we droog: we kregen enkele regendruppels vlak voor we Denise haar flat weer binnengingen. Daarna begon het wel heel even te stortregenen.
Daarna wachtten we nog bij een koffie op de komst van Hendrik en Anneke die ons deze avond zouden vergezellen naar mijn moeder (Nany). Denise gaf ons heel veel politieromans mee: ze was haar vrij kleine flat aan het “oprommelen” (Vlaams voor opruimen). Als wij ze niet wilden meenemen, zou ze die boeken moeten wegsmijten. Wat doe je dan als boekenwurm, ook als je bijna geen plaats meer hebt?
Anneke en Hendrik kwamen aan rond 16:10 uur. En zij benadrukten ook hoe snel je wel van het centrum op die linkeroever geraakte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten