Elena had vandaag gelukkig geen koorts meer!
Roger en ik maakten een wandeling in de velden rond Mettekoven. Daar waar het anders zo rustig is, hoorden we nu constant geroep, lawaai, schoten en een jachthoorn (degene die hem bediende, kende er wel duidelijk niets van!). Weer een klopjacht! Ik werd er zenuwachtig van! En toch ben ik niet een van de dieren die opgejaagd worden, gebeurde alles ver genoeg van ons vandaan om voor ons geen gevaar op te leveren, en was het een mooie wandeling (Roger maakte wel geen foto’s). Al kan ik wel begrip opbrengen voor een eerlijke jachtpartij, deze manier van jagen maakt me boos! En triestig…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten