Vandaag werd er hier, tegen onze gewoonte in, veel getelefoneerd, eerst met de broer en zussen van Roger. De uit te wisselen nieuwtjes waren niet zo opbeurend: allerlei kwaaltjes, een kijkoperatie, een meer ingrijpende operatie, het hervallen van onze “familiezieke”, enzovoort. Hoewel niet alles er echt mee te maken had, kreeg ik weer zoiets van “Bah, oud worden!”.
Desondanks genoten we een dik half uur van het mooie weer tijdens onze wandeling in de velden rond Piringen. Roger wilde eigenlijk het kasteel, dat we ooit vanuit Haaren opmerkten, van dichtbij zien, maar dat bleek te fel verscholen tussen de bomen!
Toch werd het een mooie, rustgevende en tegelijk verkwikkende wandeling! Jammer genoeg maakte Roger maar twee foto’s, van de enige menselijke wezens (op een tractor) die we hebben ontmoet en dan nog niet op de mooiste plekken die we hebben gezien!
Deze avond dan weer een telefoontje met Nany, weer onder andere over ziektes en blessures bij gemeenschappelijke vrienden. De laatste telefoonoproep kwam van onze dochter die eindelijk met minder slecht nieuws afkwam: het werd gewoon wat keuvelen over Elena en hun weekendplannen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten