Goed gevulde dag

Wiemla, de moeder van Debby, wilde eigenlijk nog voor onze reis met ons afspreken, maar dat was echt niet mogelijk.
Omdat we iets eerder dan voorzien terugkwamen en dus planden in het Leuvense naar de opvoering van de Reizende Reiger te gaan deze avond en dat ik wist dat ze daar graag eens naartoe wilde, nodigde ik haar en haar echtgenoot Jef uit.

Roger en ik gingen deze ochtend eerst naar de oogarts. Alles blijkt oké met onze ogen. Ik heb wel een begin van cataract maar zolang ik er geen hinder van ondervind, vindt de arts het niet nodig te opereren.

En na de middag hadden we dus afgesproken met Wiemla en Jef... in de Abdijmolen (Heverlee). Ik had die plek voorgesteld omdat ik nog andere plannen had natuurlijk: op de begraafplaats van die abdij liggen mijn opa die ik nooit heb gekend, mijn grootmoeder "Marraine" en mijn "Nononc" begraven.

Nog voor we Wiemla en Jef ontmoetten, wandelden Roger en ik naar het kerkhof dat voor mij zoveel herinneringen oproept aan mijn kleuter- en studentenjaren. Heimwee troef natuurlijk! Maar, heb ik opgemerkt, ik voel de aanwezigheid van mijn geliefde overgeganen niet meer daar dan thuis (want in feite "spoken" ze constant door mijn hoofd).

Daarna troffen we onze vrienden in de brasserie. Prachtig gelegen (zeggen dat ik daar, in die molen, als kleuter en later tijdens mijn eerste "kandidatuur" vaak bloem ging kopen met marraine, dat ik later de molen heb gekend als helemaal verlaten en bewoond door ratten die mijn vrienden en ik door de ramen zagen rondlopen in de verschillende plekken). Lekker eten ook maar mijn Trappist vertoonde weinig schuim: glazen slecht afgewassen? We moesten ook heel lang wachten op onze bestelling en de chips die we bij ons drankje vooraf kregen waren niet van de lekkerste.

Na het eten reden we naar de Philipssite (waar Bie en ik als kinderen, nadat we terugkeerden van Matadi, geregeld gingen spelen onder het toeziend oog van "marraine"), waar we de auto parkeerden en onze weg zochten naar de Pleinstraat.

Wat een prachtige en grappige opvoering hebben we meegemaakt! Wiemla, die naast mij zat,  lachte geregeld tranen, net zoals ik trouwens. Roger en Jef zaten voor ons, ik heb dus niet kunnen zien of er bij hen ook tranen aan te pas kwamen, maar ik merkte wel dat ze geregeld schokten van het lachen! Een geslaagd optreden, echt! Ik heb enkele foto's gemaakt (Roger eigenaardig genoeg geen!) maar ze zijn niet echt geslaagd (omdat ik niet op de beste plek zat😉):

Zeger in volle actie (eigen foto's)

En dan wandelden we terug naar de Philipssite waar we toch even onze weg moesten zoeken naar de parking.
Een goed gevulde dag en ik heb niet te veel pijn gehad!