dinsdag 7 januari 2020

Rustige dag zonder smartphone

Het was vandaag weer uitgebreide boodschappendag. We konden ook al de bestelde verjaardagscadeaus afhalen, in twee winkels in Heers.
Ik hoop dat de kindjes er nog steeds evenveel zin in hebben als vorig weekend!

We vonden een prachtige, begeesterende "nieuwjaarsbrief" van Ivo Hermans in onze brievenbus. Eigenlijk zou ik hem graag in zijn geheel hier reproduceren... maar dat is waarschijnlijk niet de bedoeling. Maar kom, de brief deed me ontzettend veel plezier. Ivo heeft het onder andere over God ("God is alles, altijd en overal en wordt niet beperkt door een naam, een geslacht, een symbool of een groep... ") en zijn godsbeeld blijkt heel fel het mijne te benaderen (alleen kan hij het veel beter verwoorden dan ik)!

Voor de rest was het een heel rustige dag.
Ik heb zelfs de indruk dat de afwezigheid van mijn smartphone zorgt voor nog meer rust. Er is wel, soms eventjes, bijvoorbeeld tijdens de boodschappen, die vrees: "Zou er geen vertalingsaanvraag zijn  aangekomen?" maar vlak daarna weer die berusting: "tja, dan is het maar zo, ook al verlies ik de klant" en een gevoel van volkomen rust.
Geen berichten over het weer, geen chatberichten, geen aankondiging dat er een mail binnenkomt... eigenlijk zalig. Behalve dus dat ik niet constant weet of er werk aankomt en dat ik graag nog wat vertaalwerk zou krijgen (de laatste maanden van 2019 waren maar pover op dat gebied - en ik vrees dat het niet zal beteren, gezien mijn leeftijd en de steeds betere vertaaltools).

Naar Nany gebeld, die zich weer veel beter voelt; en deze avond gezorgd voor een heel eenvoudig avondmaal: na onze dagelijkse soep, biefstuk met een zelf verzonnen bereiding van champignons, uien, look en peterselie in olijfolie gebakken (met toch ook een scheutje water, een vierde bouillonblokje en vrij veel peper). Heel eenvoudig en heel snel klaar (vooral omdat ik geen aardappelen meer hoef klaar te maken) maar heel lekker.

De afbraakwerken liggen hier al een maand stil - op die ene dag na dat de werklui nog even hier waren. Ik denk - nee, ik ben zeker - dat de aannemer afwisselend bij verschillende klanten laat werken, maar één maand vinden we wel heel lang. Dus probeerde Roger na de middag de aannemer te bereiken via telefoon... tevergeefs.

Deze avond ben ik beginnen lezen (met bittere chocolade smeltend op mijn tong) in een van de boeken die jullie ons offreerden, Liliane en Paul: "Die kleine dingen" van Helene Hemelaers (auteur die ik helemaal niet kende). Ik heb het gevoel dat het boek me zal aanstaan! Ik ga nu trouwens nog heel even verder lezen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten