Terwijl ik dit schrijf, hoor ik nog steeds de wind gieren in de tuin.
Deze middag stelde Roger voor nog eens naar de Ikea in Hognoul te rijden, het leek hem immers te slecht weer (regen, felle wind) voor een gewone wandeling.
Ik ging akkoord maar eens bij Ikea aangekomen, vonden we het er te druk.
'Waarom lopen we niet even rond in Hognoul?, stelde ik voor. 'We kennen dat dorp immers niet.'
Ondertussen was de regen even opgehouden en ik dacht dat het te doen zou zijn qua temperatuur (11°C).
Helaas, onze wandeling heeft geen halfuur geduurd! De wind maakte dat het veel kouder aanvoelde dan de 11°C die de thermometer aangaf... en na een kwartiertje begon het opnieuw te regenen.
Maar... ik had me vergist: we hadden al wel gewandeld in Hognoul, alleen herinnerde ik het me niet. Nu, zo interessant vond ik dat dorp niet!
Toen we thuis kwamen, belde ik naar Nany die ook even het slechte weer had getrotseerd om een vriendin te bezoeken. Een half uur praatte ze over al haar bezigheden en over haar leven in Matadi destijds. Ze had spijt dat ze niet zoveel mogelijk had opgeschreven van wat ze daar beleefde. En ineens vroegen we ons af waar de brieven zijn gebleven die ze heel regelmatig stuurde naar haar moeder (mijn "marraine") en haar broer (mijn "Nononc"). In die brieven vertelde ze immers veel over haar leven in Congo! Jammer dat we die niet meer hebben!
En... ondertussen blijft de wind maar huilen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten