Over Oostland onder andere

De werken vorderen... soms met vallen (letterlijk, met gelukkig enkel gekneusde ribben tot gevolg) en opstaan (soms moeizaam).

De werklieden komen af en toe even koffie drinken en dan praten we... met degene die Nederlands spreekt. Hij vertaalt dan zo goed als mogelijk voor de anderen (Russen, Palestijnen enz. die elkaar afwisselen). Vriendelijke mensen, en harde werkers!

Tijdens de koffiepauze vandaag zagen we een eekhoorntje huppelen van tak tot tak in de tuin.
David (de Tiense Armeniër die Nederlands spreekt) riep uit: 'Kijk daar, een squirrel!'
En vroeg me daarna hoe je dat diertje noemt in het Nederlands. Hij herhaalde het woord enkele keren voor zichzelf. Ik kreeg ineens zin om op al die mensen mijn vroegere lessen "initiatie Nederlands" uit te proberen. Maar daar was uiteraard geen tijd voor.

Roger klaagde over het feit dat eekhoorns zijn noten stelen, waarop de Armeniër toegaf dat hij ook enkele noten had "gestolen".
Roger en ik antwoordden hem dat hij en zijn kompanen zoveel noten mochten meenemen als ze willen. David (de Nederlands sprekende werkman dus) nam echter geen enkele noot mee. Hij wilde er wel kopen, zei hij me... maar ikzelf wil ze dan weer niet verkopen.
Misschien moeten we ons toch even aanpassen aan de maatschappij en morgen die noten te koop aanbieden voor bijvoorbeeld 0,50 euro per kilo? Oei, nee, gezien de prijs van noten in de winkels, klinkt die prijs belachelijk. 3 euro voor noten à volonté dan maar? Wij krijgen ze toch niet op! Voorwaarde zal dan wel zijn dat ze er voldoende overlaten voor Roger.

Voor ons was het vandaag boodschappendag. Hopelijk gaf dat Roger voldoende beweging... want daarna heb ik uren besteed aan het nalezen van het volgende nummer van Oostland, een publicatie van de KVLS.

Ik heb immers nog eens nagedacht over wat Hendrik en  Zeger zeiden op 24 november. Ik kan dat niet, weigeren Oostland na te lezen. Ik heb ooit beloofd dat ik het zou doen... en of er nu maar 200 mensen dat blaadje lezen of veel meer, dat verandert niets aan mijn belofte!

Ik geef toe, als er te veel fouten in staan (en vooral als die duidelijk te wijten zijn aan het feit dat auteurs hun teksten niet één keer nalezen), erger ik me daar mateloos aan. De laatste tijd merk ik echter een serieuze beterschap op dat gebied.

Roger heeft al een boeiend antwoord op zijn mail gekregen van Guy Missotten. Ik hoop zo dat Roger de tijd zal nemen om opnieuw te antwoorden in plaats van zijn (interessante) antwoorden tegenover mij te formuleren. Ik vrees echter dat ik een beetje achter hem aan zal moeten zitten: Roger is niet echt een brief- of mailschrijver.

Ik heb een mail gekregen van mijn vriendin en vroegere klasgenote Denise. Een achternicht van haar woont op dezelfde verdieping als Nany. Ik heb het Nany gemeld en uiteraard beloofde ze me dat ze naar die vrouw zou uitkijken.