Bij dochterlief en schoonzoon wachtten Zeger en alle andere "kindjes" al op ons.
Elena en Matthias toonden ons hun uitstekend rapport terwijl we genoten van heel veel (vaak originele) hapjes en een paar glazen Cava. De kinderen kregen hun cadeautjes en leken er blij mee (Nany leek het wel jammer te vinden dat er geen pakjes waren voor de volwassenen) en we hadden boeiende conversaties.
We hadden het onder andere over die bruiloft in Mexico. Voor iedereen te ver en te duur... behalve in principe voor Zeger die veel zin had om te gaan (dat heb ik ook, alleen is het te duur) en die een beetje bleek te hopen dat wij dat ook zouden doen en dat we elkaar daar zouden treffen zoals drie jaar geleden in Madrid (en inderdaad, wat was dat gezellig!).
Maar we gaan het niet doen: de reis, het huren van een auto ginder, het hotel, enzovoort, dat is allemaal veel te duur, zeker in deze al hele dure tijd - de werken zijn nog helemaal niet af, laat staan betaald én binnenkort worden de bomen in onze wei gesnoeid.
Dochterlief en (vooral, vermoed ik) schoonzoon hadden gezorgd voor een overheerlijk en gezond diner: pompoensoep, everzwijngebraad (voor Debby iets vegetarisch) met allerlei groenten plus appelmoes, veenbessen en kroketten, en om te eindigen dame blanche en koffie of thee met pralines. Daarbij dronken we weer uitstekende wijnen (niet Zeger: die drinkt liever bier).
Eva las haar nieuwjaarsbrief voor haar twee peters (Hendrik en Zeger) en de conversaties waren weer boeiend.
Op een zeker ogenblik echter waren onze drie kinderen en schoonzoon (Debby was toen al doodmoe) druk bezig over informatica-items... en dat leek Nany niet aan te staan.
'Allemaal heel interessant, vermoed ik', zei ze tegen mij, 'maar ik begrijp er niets van en dus heb ik er niets aan'.
Tja, ik begreep ook niet alles (maar stelde geregeld vragen) maar had toch geen zin om niet verder te luisteren naar de kinderen en te beginnen keuvelen met mijn moeder. Misschien heel egoïstisch. Ik zei haar echter dat ze op elk moment vragen mocht stellen: ik weet immers dat Hendrik, Zeger en hun zus die graag en zo duidelijk mogelijk beantwoorden.
 |
| Eigen foto's |
Nany, Hendrik, Debby en wij waren pas rond 2 uur terug thuis.
Debby ging meteen naar bed, Nany en Hendrik wilden nog even opblijven. En dan werd er heel lang gekeuveld!
Hoewel we vandaag heel laat opstonden, hadden we dus toch heel weinig geslapen.
Na de brunch reden we naar het Antwerpse: eerst Nany afzetten (en even haar kamer tonen aan Hendrik en Debby) en daarna Debby en Hendrik naar huis brengen. Die twee ontvangen morgen immers de familie van Debby en wilden dat feest een beetje voorbereiden.
Roger en ik waren iets voor 18 uur terug thuis. We aten een bord soep en gingen daarna zitten lezen in de salon... waar we allebei in slaap vielen tot iets over 20 uur!
Daarna aten we de vegetarische burgers die voor Debby (en eventueel Hendrik) waren bedoeld (als ze zouden gebleven zijn voor het avondmaal), typte ik nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken over, beantwoordde ik snel enkele mails en liet ik de wasmachine werken.
O nee, ik vergeet één job! Ik waste immers ook met de hand af: de glazen van deze nacht, de vaat van de brunch, de soepborden, platte borden, bestekken en een pan. En... eigenlijk viel dat nog mee (al verlangde ik wel heel even naar een vaatwasser). Gisterenavond, bij dochterlief en schoonzoon, bedacht ik echter dat ik in hun geval niet zonder vaatwasser zou kunnen! Ik denk dat die al drie keer heeft gedraaid terwijl we daar waren en dat het toestel nog zeker twee keer moest werken!
Als ik dus ooit beslis toch geen vaatwasser meer te kopen, zullen mijn diners nooit meer heel uitgebreid zijn, "kindjes" van mij (al heb ik gisteren dus ontzettend genoten van het heel gevarieerde aanbod!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten