De notities bij de gedigitaliseerde foto's zijn klaar en binnenkort tonen we die herinneringen aan Nany (in feite konden we die ook meenemen als ik niet klaar was geweest, bedenk ik, want het zal dan vooral over de foto's gaan en niet over de details die ik erbij heb geschreven, én eigenlijk zou zij - normaal gezien - meer dan ik moeten weten over de meeste kiekjes). Maar zal ze daarvan kunnen genieten?
Als ik haar hoor spreken aan telefoon, valt me op dat ze (nog meer dan vroeger) vooral geniet van mensen rondom zich en "babbelen". Ze heeft dan ook heel fel genoten van de wandeling gisteren, zei ze, maar weer, zo heb ik toch begrepen, vooral omdat ze met een aantal mensen waren en er veel gebabbeld werd.
Wel zei ze me dat ze zich weer verward voelde na de wandeling. Ze dacht dat ze tegen het middageten thuis kwamen terwijl het vlak voor het avondeten was. Ik heb de indruk dat haar belevenis van tijd en ruimte helemaal in de war is (ik denk nu specifiek aan de keren dat ze me vertelde dat ze van kamer verhuisd was en toch dezelfde kamer kreeg). Ik heb al gezocht maar vind niets over dat fenomeen, maar ik vraag me af of er een verband is met het zo vaak verloren lopen van demente mensen?
Ik heb onlangs nog eens gebeld met onze Matadi-vrienden Roger en Lily. Ik had hen beloofd met hen af te spreken de volgende keer dat we in hun contreien zijn. Helaas, de dag dat wij naar Nany gaan, zijn zij niet vrij: ze gaan naar een evenement in de geboortestad van Roger. 'En, vermits dat om de tien jaar plaatsvindt, is dit voor mij zeker de laatste keer', zei Roger (93 jaar). Hij vertelde me ook dat hij mijn moeder (Nany dus) zo verward vindt klinken aan telefoon de laatste tijd.
Ik vertelde Nany aan telefoon dat haar vrienden Lily en Roger er dus niet bij zullen zijn zoals beloofd de volgende keer dat wij komen en eigenaardig genoeg, reageerde ze amper! Ik hoop dat ze toch wat zal genieten van de foto's die Roger voor mij (maar ook denkend aan haar) heeft gedigitaliseerd!
Oei, blijkbaar heb ik altijd met de verkeerde termen gezocht naar wat ik bestempel al "beleving van tijd en ruimte", want toen ik het zopas nog eens opzocht met het woord "desoriëntatie", viel ik meteen op dit: https://www.hulpmiddelenbijdementie.be/advies/orientatie-in-tijd-ruimte-en-persoon
BeantwoordenVerwijderenOriëntatie in tijd en ruimte, zo wordt dat genoemd. Er bestaat ontzettend veel literatuur over.. Het zijn ook twee items die deel uit maken van de KATZ score, een document dat gebruikt wordt om bewoners van een rusthuis te scoren en een zicht te krijgen op hun hulpbehoevendheid. Op basis daarvan geeft de overheid ook subsidies aan rusthuizen.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, je bent ook verkeerd bezig wanneer je je moeder er op aanspreekt wanneer ze zich vergist. Dat is erg confronterend voor haar en nutteloos. Basisregel van omgaan met mensen met dementie.
Bedankt! Gelukkig had ik zelf bedacht dat ik het woord (des)oriëntatie moest gebruiken!
VerwijderenEn uiteraard weet ik dat je zulke mensen niet tegen moet spreken maar je moet de zaken ook niet anders gaan benoemen zodat ze nog meer in de war zijn, en dus niet een donderdag zondag noemen. Ik heb dus (zie vorige post denk ik) enkel tegengesproken wat andere mensen verkeerd hadden benoemd met als gevolg heel veel verwarring voor Nany over de mensen die ze op een donderdag of een zondag kan verwachten.