zondag 24 juli 2022

Dus nooit meer helemaal genezen?

Het valt me de laatste tijd (nee, eigenlijk al meer dan twee jaar) op dat een tekst typen me veel meer tijd vraagt dan vroeger. Vertalingen krijg ik uiteraard al maanden niet meer: ik, die vroeger vrij snel was, doe er nu veel langer over als ik niet, zoals tot voor kort nog, de job moet weigeren wegens te pijnlijk voor mijn vingers en polsen. Het huishoudelijke werk gaat ook opvallend trager, niet alleen omdat mijn vinger-, pols, heup-, knie-, voet-, enkel- en teengewrichten nog steeds een beetje tegenstribbelen maar ook omdat enkele vingers echt misvormd zijn door die reumatoïde polyartritis. En dat heeft als gevolg dat ik vaak geen "greep" heb (bijvoorbeeld gemakkelijk zaken laat vallen) en zelfs dat ik, die, hoewel ik nooit schools heb leren typen, blijkbaar een eigen tienvingermethode en snelheid had ontwikkeld, nu constant op verkeerde toetsen tik. 

Naar het schijnt zal dat nooit meer verbeteren (vertellen artsen me). Ik heb daar ondertussen leren mee leven maar het ergste vind ik dat... het overtypen van mijn jeugddagboeken daardoor zo moeizaam gaat! En zeggen dat ik nog meer dan 20 jaar "schrijfsels" zou moeten overtypen!

Terwijl ik dit schrijf, luister ik naar muziek die Roger heeft opgezet, onder andere liedjes van Marie-Josée Neuville!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten