Vandaag onder andere een mail gekregen van mijn vroegere klasgenote en vriendin Denise die me vraagt of ik niet zou proberen een of ander tijdschrift een recensie te laten schrijven over het boekje van Elena. Misschien is dat een goed idee maar... kan ik daar als oma op aansturen? Tenslotte, ook al ben ik "objectief" in bewondering voor het werk van mijn kleindochter, ik ben toch sowieso een beetje "subjectief"?
Ik kreeg ook een mail van Jan Gerits: of ik een bespreking wil maken van zijn jongste boek (over zijn Andreia zaliger) voor Oostland. Dat wil ik wel doen maar dus zal ik het boek opnieuw moeten lezen: je leest een boek op een andere manier uit louter interesse dan wanneer je het wilt bespreken, vind ik. Daar begin ik dus morgen aan.
En deze avond stelde Roger me voor naar een podcast over het onderwijs te luisteren. Wat ik dan ook met veel interesse deed. Een boeiende conversatie over de malaise in het onderwijs, de rol van de ouders en enkele "taboe" onderwerpen zoals de achteruitgang in het begrijpen van (zelfs) gewone, eenvoudige Nederlandse teksten en het verlagen van de lat op elk gebied. Niet echt hoopgevend allemaal! Ik denk dat ik het nooit gezegd heb hier, maar bij mij kriebelde het soms: ik kreeg af en toe zin om weer Frans te gaan onderwijzen (en ik beeldde me dan in, steunend op een wandelstok voor een klas 😊, wat mijn "ambitie" telkens afremde) maar nee, na wat ik de laatste tijd allemaal verneem over het onderwijs denk ik dat ik het niet meer zou aankunnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten