Over kurkuma onder andere

Wat ik deze middag meemaakte is eigenlijk ongehoord!

Na onze brunch begon ik al snel aan de vertalingen zonder eerst (ik weet het, dat was fout van mij: ik heb mijn les geleerd) mijn mails te checken. 

Iets over 12 uur krijg ik op mijn gsm een oproep van het vertaalbureau dat de vertalingen heeft besteld. Omdat mijn gsm zo slecht werkt hier in huis, lukt de verbinding niet, zodanig dat ik het bureau terugbel via ons vaste toestel... en ondertussen open ik mijn mailbox. Waar ik zeker vijf mails vind van het vertaalbureau: "Stop! Bestelling geannuleerd". 

Dat hun klant de bestelling 's ochtends heel vroeg had geannuleerd, werd mij bevestigd aan telefoon.
Ongehoord vinden wij maar wat valt daar aan te doen? Een proces om de 60 euro, die ik al verdiend zou hebben, te recupereren? Te gek! Al gaat het vertaalbureau toch proberen mij te betalen.

Het eigenaardige (ikzelf vond het niet zo eigenaardig, ik ken mezelf) is dat ik niet meteen dacht aan het verloren geld... maar aan het feit dat er eerst "keuken" stond in mijn agenda! Moest ik nu echt mijn tijd besteden aan die schoonmaak?

Ik besloot van niet. En dat was een goed idee, want kort daarop kwam er een aanvraag voor weer een andere vertaling (die ik had moeten weigeren als die geannuleerde job was doorgegaan). Een op het eerste gezicht veel gemakkelijker opdracht, wel minder omvangrijk dan de vorige maar ook minder dringend. Waardoor ik rustiger kan werken, want uiteraard heb ik de job aanvaard.

Maar... ik kreeg ook tijd om even over en weer te mailen met Matadi-vriend Lieven P. Die, zoals al veel mensen deden voor hem, mij kurkumacapsules aanraadt voor mijn gewrichten. 

We eten wel elke dag kurkuma (en de laatste tijd vraag ik me af of dat wel aangeraden is voor Roger die bloedverdunners en bètablokkers slikt) maar tegen gewrichtspijn zal een geconcentreerde vorm van het product wel efficiënter zijn, zeker? 

Alleen... als die capsules te dik zijn, krijg ik ze gewoon niet doorgeslikt!

We kregen ook genoeg tijd voor een wandeling van iets meer dan een half uur in Borgloon, tussen twee regenbuien door, en ik merkte dat mijn gewrichten pas na een klein halfuur "ontroesten"! Wie zegt me hoe dik die kurkumapillen zijn? Ik zou het immers heel erg vinden als we zo'n dure verpakking kopen en ik die moet weggooien!

Ook even met Nany, en met broertje gebeld. Over ons volgende bezoek aan mijn moeder maar daarover zal ik het later hebben.

Dus vrij veel aan telefoon gehangen vandaag... en dat voelde ik weer aan mijn armen.