Ik weet niet hoe het komt maar ik betrap mezelf erop dat ik de laatste tijd vaak in het Frans denk. Dat heb ik altijd sporadisch gedaan, als ik aan het vertalen was bijvoorbeeld (dan vertaal je sneller) of als ik met een Franstalige sprak. De laatste dagen echter spreek ik met geen Franstalige (ik heb wel menige mail gewisseld met mijn Franstalige nicht Chantal én met vriendin Bernadette, de Franstalige vrouw van Juan Masondo) en ben ik niet aan het vertalen!
Een lange inleiding om te zeggen dat ik van bij het opstaan "la flemme" had. Dat woord vertaalt men doorgaans door "lui" of "geen zin hebben" maar ik voel het aan als veel meer dan dat (of minder? Ik bedoel: er zit voor mij een bijkomende nuance in vervat). Ik voelde me niet lui, had zin in veel zaken waarvan ik weet dat ik er nog niet toe in staat ben. En toch had ik "la flemme". Opvallend is dat, hoe je sommige woorden niet echt kunt vertalen! Dat is ook het geval met het Nederlandse "gezellig": in het Frans kun je dat vertalen door allerlei benaderende begrippen maar die zeggen nooit precies hetzelfde als "gezellig".
Het werd dus een "luie" dag of eerder een heel rustige (eigenaardig, ik zou bijna zeggen "gezellige") dag. Met Nany gebeld (er zijn opnieuw besmettingen op haar afdeling maar ik vermoed dat zij weinig gevaar loopt - ik hoop wel dat noch wij, noch broertje of zus iets opgedaan hebben tijdens ons bezoek), een beetje rondgereden in onze mooie streek (en gehoopt dat ik snel opnieuw in staat zal zijn om een beetje te wandelen), een interessante tekst nagelezen voor Heemkunde Groot Heers, zelfs niet gekookt (ik had een overschot van gisteren: groentesoep en een stoofschotel van varkenswangetjes), even gechat met Elena en zelfs bijna geen lectuur... maar vooral heel veel zitten dromen! Nee, ik vind dat geen tijdverlies, wat mijn vader destijds ook beweerde! Integendeel: ik hou daarvan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten