Communicatie

Nadat we de salon hadden schoongemaakt vandaag (opruimen en stof afnemen is mijn taak, daarna stofzuigt Roger waarna ik dweil, en daar zijn we samen een paar uur mee bezig), belde ik eindelijk naar V. uit onze straat.

Ze leek mijn telefoontje te verwachten. Wat is dat toch moeilijk: soms kom je zo ongelegen als maar zijn kan en soms heb je de indruk dat je al veel langer had moeten bellen!

Op dat gebied is het nu toch gemakkelijker (niet voor sommige mensen ouder dan wij, ik weet het): je stuurt een mail en, zodra het past voor de bestemmeling, krijg je een antwoord van hem of haar. Heb ik vandaag nog meegemaakt met zus Bie, vriendin Bernadette en zelfs broertje die niet zo vaak mailt. Chatten vind ik meestal niet zo praktisch, want je moet dan, net zoals bij telefoneren, "paraat" staan (of zitten).

Maar kom, terwijl ik met V. belde, heb ik, zoals gewoonlijk tijdens het telefoneren, in huis rondgelopen en dat gaf me een beetje van de beweging die ik miste. Vandaag immers weer geen wandeling wegens weer heel felle maartse buien!

O ja, deze avond (maar, vrees ik, dat heeft niets meer met "communicatie" te maken - hoewel... het is omdat ik aan mijn "marraine" dacht dat ik op het gerecht kwam) met een halve selder, die ik overhad van onze osso bucco van vorige zondag, selder met balletjes klaargemaakt op de manier van mijn grootmoeder "marraine".