dinsdag 12 maart 2019

Over een geschenk, de kindjes en een vertaling

Vlak voordat we naar het Leuvense vertrokken, vond ik een boekje in de brievenbus. Cadeautje van die Franstalige vriend die ik slechts één keer heb ontmoet in Vresse. Hij had er ook een mooie bladwijzer bij gemaakt.


Eigen foto's
Ik nam het boekje mee naar het Leuvense met de bedoeling er in te beginnen lezen terwijl de kindjes speelden.

Onderweg bladerde ik erin en ik weet nu al dat ik die twee poëtische verhalen mooi ga vinden. De stijl staat me echt aan.

In de auto spraken we ook over mijn vertalingen. Dat het op dat gebied heel mager was vorige en deze maand. 'Misschien moet je er niet meer op rekenen', opperde Roger. Misschien... maar dan wordt het wel krap met ons pensioentje en worden we verplicht nog veel soberder te leven dan nu.

Op de speelplaats was het weer Eva die als eerste naar ons kwam gelopen. Ze werd weldra gevolgd door Elena (die de tafel van 6 had geleerd) en Matthias (die over de wind had geleerd).
"Thuis" moest alles weer snel gaan: Elena had immers dansles.

Deze keer heb ik niets gezien van het dansen. Ten eerste waren de strategische plaatsen ingenomen en daarbij wilden Matthias en Eva spelletjes spelen. Van lezen in "L'envol suivi de Panier de fruits" van Philippe Delerm kwam dus ook niets.

Terwijl de kindjes en ik een "Piraatspel" speelden, kwam er een mail van een klant binnen. Eindelijk nog eens een (dringende) vertaling. Ik vroeg of tegen morgenochtend oké was. Dat was het.

"Thuis" reed dochterlief net weg naar haar werk, had schoonzoon de tafel gedekt en de gekochte (er zijn nog steeds werken bezig in de keuken) maar heel lekkere lasagne opgewarmd en konden we meteen aan tafel gaan.

Vlak na het avondmaal zijn Roger en ik teruggereden naar Haspengouw.

We waren pas thuis of ik kreeg een telefoontje van mijn moeder Nany. Onder andere om te vragen of het hier ook nog steeds zo fel waaide. Ja zeg: ik vrees dat ik binnenkort dat poorthuis opnieuw onder handen zal moeten nemen! Gelukkig bleven we tot nu gespaard van schade!

Ik maakte het vrij kort aan de telefoon, want ik moest dringend aan die vertaling beginnen. Die is ondertussen pas geleverd en ik denk dat ik nu eindelijk wat ga lezen in dat geschenk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten