Zware dag

Ik heb pas twee vertalingen geleverd na voor de rest ook al een zware dag.

Hendrik en Debby hadden ons nodig in het Antwerpse tegen 18 uur. 'Oei, dan zitten we net in het spitsuur op de E313', zei Roger. En ik: 'Dan moeten we misschien al na de middag naar Antwerpen rijden en mijn moeder Nany verrassen'.

Dat deden we dus, maar wat was het al vreselijk druk op die snelweg!
Nany was heel blij verrast (Roger had nog geopperd: 'En wat als ze niet thuis is?' maar ik wist dat ze nooit heel ver van thuis kon zijn... en tegenwoordig hebben we allemaal een mobieltje hé).

Nadat ik bij een kopje bamboekoffie was bijgekomen van de stress gegenereerd door die 313 (ik begrijp niet hoe Roger daar kan op rijden) en door de trappen naar de flat van Nany, waarop ik heel erg last  heb van hoogtevrees, en we wat bijgepraat waren, gaf Nany me weer een vijftal bloesjes cadeau, alsook een heel oude, zwarte, gehaakte sjaal van mijn grootmoeder "marraine"  zaliger, waar ik me onlangs nog van afvroeg waar die was gebleven (er hangen voor mij heel veel herinneringen aan vast).

Daarna gingen we samen boodschappen doen... en kwam er een vertaling aan. Ik beloofde de klant daar nog deze avond voor te zorgen.
Toen kreeg ik een bericht van Wiemla (moeder van Debby): zij en haar echtgenoot kwamen ook naar Debby en Hendrik en of we daarna samen iets gingen drinken. Helaas, daar zou ik geen tijd voor hebben (en Wiemla leek ontgoocheld).

We brachten Nany terug naar haar flat, Roger hielp haar de boodschappen naar boven te dragen waarna wij vertrokken naar de andere kant van Antwerpen, waar we Hendrik, Debby en haar ouders zouden ontmoeten. Weer was het stresserend druk onderweg!

Terwijl we deden waarvoor we naar het Antwerpse waren gereden, kwam er een tweede vertaling aan. Ook tegen morgen.

Roger en ik waren terug thuis rond 21 uur (jawel, na weer die vreselijke E313 te hebben getrotseerd). Roger warmde zich een bord vissoep op (ik had onderweg een banaan, een stukje kaas, een hardgekookt ei en een mandarijntje gegeten) en ik begon meteen te vertalen.

Zopas heb ik de twee teksten geleverd. Ze waren niet te lang en niet echt moeilijk, alleen was er een bij die zo slecht was opgesteld dat ik niet zeker ben dat ik alles goed heb begrepen.

Eigenlijk wilde ik deze avond nog een paar keer de wasmachine aan het werk zetten, maar die job stel ik uit (ja, ik weet het, "wassen" is tegenwoordig, net zoals Roger zegt, enkel was sorteren, in de machine stoppen en op een knopje drukken, maar je moet daarna die was wel te drogen hangen): ik ben te moe en vind het dus hoog tijd voor een beetje ontspanning (lectuur waarschijnlijk).