Onze oude (hij wordt 92 binnenkort en ik ken ze sinds 1964 - eigenlijk was dat laat, want hij was de collegevriend van mijn vader, maar ja, eerst zijn mijn ouders naar Congo vertrokken en nadat wij terugkwamen, vertrokken zij naar dat land) vrienden zijn pas gaan slapen.
Ze kwamen aan rond 16 uur, net toen ik me al een beetje zorgen begon te maken (ik wist hoe laat ze bij hen thuis waren vertrokken - gsm hé!). Maar ze hadden zich alleen even vergist onderweg. Ze brachten ons, naar goede gewoonte, wasté en enkele plaatselijke vleeswaren.
Uiteraard begonnen we met een vieruurtje: koffie of thee, wasté en de overschot van de heerlijke pralines die we twee weken geleden kregen van onze dochters schoonouders. En bijpraten natuurlijk: over overlijdens in onze families en vriendenkring, over de kinderen en kleinkinderen, enzovoort.
Later, bij een glas sherry (oloroso voor Chantal en ons, fino voor André), enkele olijven en kerstomaatjes, bereidden we samen het avondeten: na seldersoep met noten, gegratineerde venkel (volgens een eigen recept).
Tijdens en na het avondmaal gingen onze gesprekken over literatuur, onze recente lectuur en zelfs politiek. Zij haalden herinneringen op aan hun jeugd en toen vond ik het jammer dat ik die verhalen niet kon opnemen.
We zien elkaar maar ongeveer twee keer per jaar maar telkens is het zo gezellig, ontspannen en "sans façons" dat het lijkt of we elkaar pas de dag voordien nog hebben ontmoet.
Zij en wij worden wel ouder. Daar waar we in de jaren 90 van vorige eeuw op onze ontmoetingen soms tot 's ochtends bleven praten, zijn zij vandaag nu pas gaan slapen en gaan Roger en ik weldra hun voorbeeld volgen.
O ja, vlak voordat onze vrienden aankwamen, kreeg ik een mail van de vroegere uitgeverij "Free Musketeers" die later "Lecturium" heette: ze eindigen hun bedrijfsactiviteiten. Weer het einde van een tijdperk! En, vroeg ik me heel egoïstisch af, zullen de twee boeken (eentje samen met mijn zus Bie geschreven) die ik bij hen uitgaf nu nog wel ergens te verkrijgen zijn?
vrijdag 29 maart 2019
Zo gezellig, deze dag!
Labels:
Bie Maesen,
Congo,
Eigen schrijfsels,
familie,
Geschenk,
Informatica,
lectuur,
literatuur,
overlijden,
politiek,
recepten,
Uitgevers,
vrienden,
Vriendschap,
Vroeger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten