Na een kwartiertje spelen "thuis" moesten we naar de dansles van Elena.
Eva besloot nog eens thuis te blijven en te "koken voor haar mama".
In de dansschool installeerden Roger, Matthias en ik ons nog eens op het terras, van waaruit we de danseresjes goed konden gadeslaan. Ondertussen speelden we "Uno" en "1000 kilometer".
Eigen foto's |
Tijdens de maaltijd stelde Elena me vragen over mijn kinderjaren in Matadi. En... weer werd ik zo nostalgisch terwijl ik antwoordde en vertelde over die prachtige tijd.
Toen iets later de kindjes even naar televisie mochten kijken voor het slapengaan, zijn Roger en ik terug naar Haspengouw gereden.
Matthias wordt later treinbestuurder en Eva wil kunstschilder worden, dat weten we al. Elena tekent heel mooi en op een zeker moment sprak haar papa over eventueel tekenlessen volgen.
Ja maar, bedacht ik, ze wil volgend jaar ook al gewoon ballet én jazzballet volgen. Daarbij nog tekenlessen zou betekenen dat haar ouders haar al drie keer per week heen en weer moeten voeren. Als haar broer en zus later evenveel buitenschoolse activiteiten hebben, doen hun ouders niet veel meer dan taxichauffeur spelen in hun vrije uren!
taxichauffeur... trend van deze tijd he hoe meer buitenactiviteiten hoe beter. Moderne tijden? Soms beklaag ik de kinderen.
BeantwoordenVerwijderenWel, ik ook (kinderen beklagen maar ook de ouders beklagen). Als onze kinderen al die activiteiten hadden gehad (onmogelijk vermits ik niet rijd en Roger soms tot vrij laat werkte), ik was zelfs niet aan vertalingen toegekomen!
Verwijderen