Deze middag, nadat ik de vertaling had geleverd, reden we van hieruit richting Kerniel en stopten we ter hoogte van de gebouwen van de fruitveiling in Borgloon (links van de weg) om een wandelpad (rechts van de weg) te verkennen dat we nog nooit hadden opgemerkt.
We kwamen na een poosje wandelen terecht op een immens braakliggend terrein achter de nieuwe gebouwen van de fruitveiling (rechts van de weg) en uiteindelijk op de weg naar Boeshoven van waar we terug naar de fruitveiling wandelden.
Op zich een heel banale wandeling dus, zelfs niet echt mooi... maar ik voelde me zo goed op dat braakliggend stuk grond, alsof ik ineens tientallen jaren jonger was. Het mooie weer kan er iets mee te maken hebben gehad maar ik had eerder een gevoel van "déjà vu".
En dan, deze avond, typte ik nog eens enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken over. Op zaterdag 30 april 1966 schreef ik (ik las dat we toen nog les hadden op zaterdag voormiddag!) dat ik na school vroeger dan gewoonlijk uit de bus naar huis was gestapt om een kortere weg naar huis te verkennen.
En... ik herinnerde me ineens dat ik toen precies hetzelfde gevoel had als deze middag tijdens de wandeling!
Een minder aangename "ontdekking" was voor mij wat ik deze avond hier las. Ja, ik weet het, weer in het Frans maar er bestaan vertaaltools hé! En hier heb je de tekst van het oorspronkelijk document waar dat verontrustend artikel over gaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten