Die twee woorden resumeren perfect onze dag!
Behalve een telefoontje met Nany en met Jan Gerits, nog een paar aanpassingen aan de jongste Limburgse monografie, enkele huishoudtaken (waaronder eindelijk het gras afrijden voor Roger en voor mij... iets dat ik praktisch nooit doe omdat ik er heel slecht in ben, namelijk ramen lappen), een wandeling in Mettekoven.
Het was veel kouder dan gisteren maar deze keer geen toeristen: het werd een heel aangename wandeling, hoewel we praktisch alleen bloesemende sleedoorn tegenkwamen. De kerselaars die we onderweg zagen (ze waren schaars, want we liepen niet door plantages) vertoonden nog maar heel prille bloesems, veel minder dan wat we gisteren zagen in Kerniel.
Deze avond, na het beantwoorden van een paar mails (onder andere van dochterlief... die me vertelde dat de kleinkinderen pas eind deze week op reis vertrekken, terwijl Elena mij had laten verstaan dat ze vorige zaterdag zouden vertrekken) besloten Roger en ik nog eens samen te kijken naar een aflevering van Wallander.
Het betrof "De getuige", de laatste aflevering in ons bezit (ik weet dus niet of het echt de laatste is) en we hebben ervan genoten. Minder gewelddadig dan de vorige en zelfs vrij sentimenteel. Roger vindt het duidelijk ook jammer dat het voor ons gedaan is met "naar Wallander kijken", want daarna liet hij mij naar dit luisteren!
O ja, dochterlief vertelde me in haar mail dat Elena met een prachtig rapport thuiskwam vorige vrijdag! Proficiat, grote meid!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten