Eigenlijk hou ik daar wel van: iets in elkaar flansen met kliekjes. Vandaag deed ik het weer.
We hadden nog bijna een hele selder en diepgevroren soepballetjes over. Met een saus op basis van kikkererwtenbloem, kookvocht, een half bouillonblokje, muskaatnoot, zout en peper, serveerde ik die na onze soep. In feite had ik min of meer het recept van mijn grootmoeder Marraine gevolgd.
'Lekker,' zei Roger, 'maar je hebt er deze keer geen aardappelen bij gedaan?'
'Ha nee,' antwoordde ik, 'om te beginnen heb je onlangs gezegd dat ik geen aardappelen meer hoefde te koken, en daarbij, er was nog zoveel selder dat, als ik er aardappelen bij serveerde, we de selder zeker niet op kregen'.
Want, het valt me op (hoewel het uiteraard vanzelfsprekend is): we eten veel meer groenten sinds we (bijna) geen aardappelen meer eten... en, hoewel ik persoonlijk zelf gerolde vleesballetjes verkies in dat gerecht, ik vond het eerlijk gezegd nog lekkerder zonder aardappelen.
Ik vraag me al een tijdje af vanwaar onze gewoonte komt om zoveel aardappelen te eten?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten