Moederdag

Het was Moederdag vandaag en ik wist het niet.
Omdat wij nooit meevieren met zulke commerciële feesten.
Ik hoorde en las het wel overal na onze brunch... en ik dacht: 'Wat heb ik Hendrik en Debby gisteren toch aangedaan door ze te vragen bij Nany langs te komen, terwijl ze vandaag al naar Debby's ouders moesten gaan' (want Wiemla, moeder van Debby, viert die Moederdag wel).

Ik mailde dus naar Hendrik en hij antwoordde me dat Debby inderdaad naar haar moeder was maar dat hij was thuisgebleven. 'En trouwens', voegde hij daar aan toe, 'Het is niet eens echt Moederdag vandaag. Ja, oké, de nieuwlichterige commerciële parking-variant, maar de echte Moederdag is op 15 augustus hé'. Hendrik is immers Antwerpenaar hé!

Ik vroeg me op deze rustige zondag echter wel even af hoe de kinderen zouden reageren als ik ineens wel Moederdag zou beginnen te vieren? Ik vermoed dat ze dat heel vervelend zouden vinden!

Op deze rustgevende zondag kreeg ik wel een telefoontje van een Franstalige nicht, die ik het laatst ontmoette op de begrafenis van de echtgenoot van mijn zus Bie. 
Gisteren waren we immers ook uitgenodigd op een feest ter gelegenheid van de 90ste verjaardag van een aangetrouwde oom van mij en van de 80 jaar van zijn  tweede echtgenote (niet mijn tante, want die oom is weduwnaar van mijn vaders zus). 

Maar wij waren niet vrij. Nichtje (ze is 11 jaar jonger dan ik) had gehoopt ons daar te ontmoeten en was dus ontgoocheld. Of we eens konden afspreken, samen met haar vader (de jongste broer van mijn vader, nu, evenals Nany, 88 jaar oud) bij mijn moeder, samen met mijn zus, broer en schoonzus - nichtje is zelf  enig kind: toen ze amper één jaar was, stierf haar moeder aan de gevolgen van een gasontploffing. 
Ik beloofde na te denken over een kleine reünie, nichtje wenste me nog een fijne Moederdag, was heel verwonderd over het feit dat wij daar niet aan meedoen en zei me dat ze meteen naar Nany zou bellen. 

Wat ze ook deed blijkbaar, want kort daarop kregen we een telefoontje van Nany. Details over hun conversatie ken ik niet, want eigenaardig genoeg praatte mijn moeder alleen met Roger deze keer!