Over babysitten, dansles en rommel

Na onze brunch heeft Roger nog een paar uur besteed aan het snoeien terwijl ik wat opruimde en zo.

Daarna reden we naar de school van de kindjes (in het Leuvense) waar Eva weer de eerste was die naar ons kwam toegelopen. Ze toonde ons een dikke buil op haar voorhoofd. Meteen kwam haar juf ons vertellen dat Eva gebotst had met een jongetje tijdens het spelen. Dat jongetje stond toevallig vlak bij ons en vertoonde een al even dikke buil. Tja, dat gebeurt met spelende kinderen.

'Ik zag jullie al staan in de rij voor de bel ging', vertelde Eva ons. Ze bedoelt natuurlijk de rij wachtende ouders en grootouders voor het poortje naar de speelplaats. Kort daarna kwamen ook Matthias en Elena aan.

"Thuis" moesten we ons weer haasten om niet te laat in de dansles van Elena te komen. We waren wel iets te laat. Terwijl Roger zich op het terras installeerde met Matthias en Eva, hielp ik Elena snel naar binnen.
Eva was niet tevreden. Ze zei (en op de duur riep ze) dat ze binnen wilde zitten. Ik liet even mijn autoriteit gelden en dat tieren heeft niet lang geduurd. Het terras van die dansschool is immers veel overzichtelijker dan het interieur én er zitten veel minder mensen - en het was vrij mooi weer. Vermits Eva echt nog moet in het oog gehouden worden, is het daar veel gemakkelijker voor mij.

Terwijl Roger ik weet niet welke artikels las op zijn gsm, speelden Eva, Matthias en ik "1000 kilometer" en daarna kwamen er twee jongetjes met hen spelen. Ik vermoed dus dat daarom Eva naar binnen wilde: ze wist waarschijnlijk dat ze daar enkele vriendjes zou ontmoeten. Weer was ik blij dat we op dat terras zaten. Ik kon al die kinderen heel gemakkelijk in de gaten houden, wat binnen veel moeilijker zou zijn geweest. Helaas heb ik daardoor deze keer praktisch niets gezien van de dansles zelf.

Toen we "thuis" kwamen, moest dochterlief meteen gaan lesgeven. Ik kreeg als opdracht aardappelen te koken... en restjes (boontjes en vlees) van vorige zondag op te warmen. De kinderen installeerden zich voor de televisie en ik dekte de tafel enzovoort.

Eigen foto

Toen ik de groenten en het vlees wilde opwarmen, wist ik niet hoe ik de nieuwe microgolf aan de praat zou krijgen. Ik haalde er Roger bij maar die wist het ook niet.

Ondertussen werd het later dan 19 uur en net toen ik had besloten dan maar alles in een pan op te warmen, kwam schoonzoon thuis die de klus klaarde.

We gingen aan tafel... en nog tijdens het avondmaal kwamen ineens de buurtjes Lionel en Millie eraan. Omdat "onze" kindjes nog niet klaar waren met eten, begonnen de buurtjes onder elkaar te spelen... en, de speelkamer, die zo mooi was opgeruimd toen wij deze middag aankwamen (ik uitte toen nog tegenover dochterlief mijn bewondering voor hun zo snel opruimen van het huis na dat eerste communiefeest), werd in een mum van tijd omgetoverd tot één grote rotzooi.

Toen Elena, Matthias en Eva eindelijk hadden gegeten en mochten gaan spelen met de buurtjes, hebben Roger en ik maar afscheid genomen. Schoonzoon kon hun toilet wel aan... maar wat beklaag ik hem als hij deze avond nog die speelkamer in orde wilde brengen!