Geen flebitis

Mijn moeder Nany zou geen flebitis hebben, vertelde ze me deze middag aan telefoon. 'Onmogelijk,' zou haar huisarts gezegd hebben, 'gezien de bloedverdunners die je slikt. Bloedklonters zijn dan uitgesloten'.

Ik dacht dat het woord "flebitis" sloeg op een aderontsteking, die weliswaar kan leiden tot een bloedklonter (en zocht het nog even op: blijkbaar had ik gelijk).

'Ik moet binnenkort naar een bloedvatenspecialist,' vervolgde Nany. 'Waarschijnlijk is het een aderontsteking'.
Dus toch een flebitis!? (Ik weet dat men vaak spreekt over een flebitis als men een trombose bedoelt, maar kom, ik zou verwachten dat een arts de correcte termen zou gebruiken). Of is er misschien een andere oorzaak en is het Nany zelf die denkt aan een ontsteking en niet weet dat het woord "flebitis" slaat op een ontsteking? Afijn, binnenkort kennen we de echte oorzaak van haar oedeem (zou het kunnen liggen aan haar hartfalen?).

Voor ons was het uitgebreide boodschappendag. Heel uitgebreide, want Roger wilde zelfs naar Tervuren rijden om bij een Subaruverdeler een bepaald accessoire te kopen voor Subaru 3. Veel regen onderweg maar tussendoor ook zon en een aangename temperatuur. Echt te doen!

Omdat we niet veel spreken onderweg, Roger en ik (dat vind ik veiliger, en trouwens, we zijn geen van beiden echt spraakzaam), kreeg ik veel tijd om na te denken. Uiteraard onder andere weer over het gebruik van het woord "flebitis". Maar, zo bedacht ik, ook de betekenis van woorden evolueert.

Neem nu de gewoonte om tegenwoordig in het Frans te zeggen "pas de souci" daar waar je vroeger zou gezegd hebben "pas de problème". "Souci" betekent zorg, "un problème" is een probleem.
Ik heb er al over gesproken met Franstaligen maar ook zij weten niet waarom "souci" het tegenwoordig haalt van "problème"  (ze zeggen immers ook: "il y a un souci avec l'ordi" - letterlijk: "er is een zorg met de computer"). En... ze beseffen niet meer dat "souci" een andere betekenis heeft dan "problème". De betekenis van de twee woorden ligt uiteraard dicht bij elkaar, maar er is een nuance die dezelfde Franstaligen niet meer voelen.
Eigenlijk jammer, want op die manier verarmen talen!