Rustige dag

Ik weet dat het vandaag een feestdag is (Onze Lieve Vrouw ten hemel opneming, en in Antwerpen ook "moederkensdag" en dat laatste herinnerde Nany me toen ze me deze middag belde) maar ik moest absoluut onze werkkamer onder handen nemen, ik had het al te lang uitgesteld. Dat werk is geen sinecure maar het geeft je gelukkig veel beweging.

Links voor mijn pc een hebbedingetje dat Elena voor mij heeft gemaakt, rechts van mijn pc, helemaal achteraan, een pennenhouder gemaakt door mijn vader tijdens zijn revalidatieperiode na de verwijdering van zijn hersentumor (eigen foto's)

Maar daarvoor dus een telefoontje van mijn moeder Nany. Haar oedeem is zo erg dat de verpleegster, die haar elke ochtend komt helpen haar steunkousen aan te trekken, haar benen volledig heeft ingezwachteld met als gevolg dat Nany geen schoenen kan aantrekken en dus "vastzit" zoals ze zelf zegt. Erg, inderdaad, zeker voor iemand die niet graag alleen is.

Nadat onze werkkamer er weer een beetje fatsoenlijk uitzag en voor ik moest beginnen aan het avondmaal, nog een telefoontje met Jan Gerits die een pdf-bestand wilde converteren in een word-bestand. Daar zorgde Roger voor terwijl ik kookte.

Voor dat koken en na ons avondeten, heb ik verder gelezen in het boek van Luis Ruiz. Heel mooi maar confronterend. Wel grappig is dit: Luis zegt zelf in zijn nawoord dat hij, nadat Boudewijn Knevels en ik zijn typoscript herlezen hadden, nog zaken heeft toegevoegd of gewijzigd en dat er dus nog fouten kunnen staan in zijn boek. En wat lees ik in "scene  2"? Over stoelen die "langs" elkaar staan.
"Langs" gebruikt in de betekenis van "naast" zoals meestal wordt gedaan in Limburg (afijn, toch in de weinige Limburgse dialecten waar ik al mee geconfronteerd werd). Ik durf te wedden dat (de Limburger) Boudewijn de "fout" niet zou opgemerkt hebben.😉

Morgen moet ik verder schoonmaken (één kamer per dag is voldoende voor mijn rug) en daar kijk ik echt niet naar uit.