Een heel rustige verjaardag voor Roger vandaag. De kinderen waren er niet (onze dochter had een andere afspraak), maar zullen proberen zo snel mogelijk eens samen af te komen. Ik heb nog even gebeld met Hendrik in verband met dat “opschonen” van mijn PC. Roger kreeg een verjaardagwens van hem en Anneke, van Zeger, en van zoveel andere mensen. Maar niet van ons meisje! 
We hebben gelezen (ik in dat boek van Bart De Wever dat ik van Anneke heb gekregen: wat een eruditie en wat een verstand zeg!), lekker gegeten (Roger mocht het menu bepalen en het werd, na een aperitief met “Vinho Verde” en olijven, preiroomsoep met balletjes, “gambas al ajillo”, en niertjes met champignons in Madeirasaus). Nee, geen dessert: noch Roger noch ik zijn amateurs van zoetigheden.
En na het avondeten lazen we de kranten online. Ik surfte ook weer eens naar “deredactie.be” en bekeek er “De zevende dag” van deze ochtend. Premier Di Rupo heeft duidelijk lessen Nederlands bijgenomen. Het valt op dat hij de “K” na de klank “NG” steeds meer laat vallen. Hij zegt dus al niet meer “De regerink van de veranderink” maar “De regering van de verandering”, weliswaar nog met een harde Franse “G”. Ik zou zeggen: ‘Goed zo!’, maar… Hoe komt het dat hij zich nu pas, en niet eerder, begint te interesseren aan de taal van Vlaanderen? Omdat hij nu niet anders kan?
Voor zijn premierschap vond hij het dus blijkbaar de moeite niet waard om iets te leren over dit deel van “België”?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten