Hierover las ik zopas een interessante (en ondanks alles) leuke post op de website van apotheker Haesbrouck. Hier kunt u het ook lezen.
Over apotheker Fernand Haesbrouck nog even een plezante anekdote. Ik denk dat het vier jaar geleden was dat ik via een vriendin met hem in contact kwam. Omdat die vriendin geregeld “ex-matadiciens” naar mij stuurde (die wilden deelnemen aan onze Matadi-reünie), ging ik er van uit dat Fernand ook in Matadi had gewoond. Ik was er zelfs zo fel van overtuigd dat ik het hem zelfs niet vroeg. Wat ik wel vroeg, was wat zijn vader deed in Congo (nee, niet uit ongezonde nieuwsgierigheid, maar omdat op die manier onze ouders zich de familie misschien zouden herinneren). Ikzelf herinnerde me hem helemaal niet. Maar ja, ik heb dan ook niet iedereen gekend in Matadi!
Zijn vader was ook apotheker, vernam ik. Maar niemand van onze Matadi-vrienden herinnerde zich een apotheker Haesbrouck. Dat was echter mogelijk, hoewel eigenaardig: zoveel apothekers waren er niet in Matadi. Zelfs zuster Godwine kon zich geen Fernand herinneren (en zij kent nog al haar vroegere leerlingen). Maar misschien werd Fernand wel naar de “officiële”, en niet naar de “katholieke” school gestuurd?
Ik nodigde Fernand uit op de volgende reünie, maar hij en zijn vrouw waren niet vrij. Hij bleef me geregeld zijn nieuwsbrief sturen, af en toe mailden we met elkaar, en het volgend jaar nodigde ik hem weer uit. Deze keer kon hij zich vrijmaken.
En toen ik hem op de reünie vroeg om een beetje meer uitleg, omdat niemand van de aanwezigen zich zijn vader herinnerde, bleek… dat hij nooit in Matadi of zelfs niet in Congo was geweest!
Die dag werd hij desondanks goed ontvangen door onze Matadi-vrienden!
Maar het volgend jaar heb ik hem toch niet meer gevraagd deel te nemen aan onze reünie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten