Deze ochtend heel vroeg reden we naar Wilsele, om de uitvaart van Ad bij te wonen. Voor een keer dat we goed op tijd waren, was er plaats zat in de kerk. Amper een dertigtal mensen woonden de dienst bij! Bijna niemand van zijn talrijke vrienden was immers op de hoogte gebracht van zijn overlijden,vernamen we van de meest intieme vriendin van Ad en Els.
Hun goede vriend Dirk Armée was er wel, die meteen naast ons kwam zitten met de woorden: ‘We moeten elkaar echt nog eens ontmoeten buiten een begrafenis, hé!’. Daar zullen wij in de lente voor zorgen!
Ik vond het een mooie dienst (en bedacht dat ik toch wel hou van die kerkelijke symboliek), maar de weinige mensen, het feit dat de urne verdween zonder dat iemand van ons wist waar naartoe, het ontbreken van een herinneringsprentje maakten het wel heel droevig.
Later, op de koffietafel, bleek het handvol vrienden van Ad die wel aanwezig waren, hetzelfde te betreuren. Maar… Sommigen vonden het ook onbegrijpelijk dat van Ad werd afscheid genomen in een “conservatieve mis”: ‘Ad die zo progressief, zo anti-kerkelijk was!’.
Ik herinner me niet dat Ad zich ooit echt heeft uitgesproken tegen de kerk, maar wel dat hij geloofde in een transcendente wereld. En, zoals Dirk Armée opperde: ‘Op welke manier moet je dan afscheid nemen in onze cultuur?’
Ik geloof dat te veel mensen ‘kerk’ met ‘geloof’ verwarren… En ook dat te veel mensen denken dat je ten alle koste “progressief” moet zijn in deze tijd!
Al bij al vond ik deze druilerige ochtend dus heel triest! Roger – die zijn fototoestel niet bijhad – probeerde nog met zijn GSM een kiekje te maken van de urne en de foto van Ad vooraan in de kerk maar dat is compleet mislukt! We kunnen onze vriend Dirk Armée daar dus niet mee plezieren (we hadden beloofd de foto door te mailen als die enigszins gelukt was).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten