Toen mijn broertje trouwde, waren we allemaal uitgenodigd bij de ouders van de bruid voor een broodjesmaaltijd tussen het burgerlijk en het kerkelijk huwelijk.
Nadat mijn oom Ludo zaliger mij had gevraagd of daar wel Frans werd gesproken, ik hem had geantwoord dat hij toch voldoende Nederlands kende, hij weer riposteerde dat dit niet het geval was voor zijn vrouw en ik had gedacht ‘daar heb je het weer! Omdat één persoon nooit heeft willen de taal leren, zouden alle anderen haar taal moeten spreken!’, polste hij nog even naar de rookgewoontes van het gezin waar we uitgenodigd waren.
“Nonkel Ludo” was een roker, net als ik. En apotheker. Hij rookte, zoals iedereen in zijn familie, met veel smaak en wat men noemt “matig”. Maar die dag zag ik hem, voor die broodjesmaaltijd, de ene sigaret na de andere opsteken, nadat ik hem verteld had dat bij de ouders van mijn kersverse schoonzusje niet gerookt werd. Ik stelde hem daar een vraag over. Nooit immers had ik hem dat zien doen. ‘Mais,’ antwoordde hij, ‘Tout à l’heure, je vais être sevré!’.
En inderdaad, tijdens de korte receptie werd hij gespeend. Ik merkte toen dat hij veel meer snoepte dan gewoonlijk van alle hapjes en broodjes. Misschien deed ik hetzelfde, want ik ben ook een rookster, en ik had mezelf niet voorbereid op het “gemis”, maar daar heb ik toen niet op gelet.
Vandaag heb ik daar wel op gelet, tijdens de bestuursvergadering van de KVLS deze avond. Omdat het rookverbod mij mijn rookgenot heeft afgenomen, bleef ik maar, als vervanging, van de chips en de nootjes eten (hoewel de eerste me niet echt aanstaan en de tweede tussen mijn tanden blijven steken). Blijkbaar moet ik dus altijd iets in mijn mond hebben!
Op een zeker ogenblik dacht ik: “Stop ermee! Al dat snoepen is nog ongezonder dan jouw enkele sigaretten! En het maakt je dik, wat Roger niet aangenaam vindt!”. Inderdaad, de meeste mensen lijken niet in te zien dat elke week een stukje taart, snoepjes op tijd en stond, wafels, chocoladerepen, enzovoort, zorgen voor een – in het begin bijna onopgemerkte - gewichtstoename.
En heb ik de vergadering even verlaten om buiten een sigaret op te steken. En het was toen dat ik ineens heel fel dacht aan mijn oom Ludo. Ik heb mijn sigaret niet laten volgen door een aantal andere, maar ik heb die wel veel sneller opgerookt dan ik gewend ben.
En dus stel ik me weer heel veel vragen bij dat bijna algemeen rookverbod: we roken stiekem, apart van de anderen, en sneller, we snoepen meer, én veel mensen gaan de twee sigaretten die ze normaal gezien op 1 of 2 uur zouden roken, achter elkaar opsteken, buiten.
O ja, en mijn lieve (ik zag hem graag) “nonkel Ludo” is bijna twee jaar geleden overleden… Op bijna 83 jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten